Rozdział 6

Dlaczego? Mama i tata widzieli Coopera jak własnego syna. Poza Specter Corporation dali mu prawie cały swój majątek. Jak mógł być tak okrutny?

Cooper przybrał zimny wyraz twarzy i uszczypnął Erikę w brodę. „Dlaczego pan Harvey zmienił pokój w ostatniej chwili? I kim był mężczyzna, który rano opuścił pokój 2588?”

„ Jeszcze się nie dowiedzieliśmy”. Dolna szczęka Erici została niemal zmiażdżona przez Coopera. Wszystko, co mogła zrobić, to spróbować zyskać jego względy. „Ale teraz to nie ma znaczenia, skoro jesteście już po rozwodzie. Poza babcią na łożu śmierci, Genevieve nie ma już nikogo po swojej stronie. Nawet jej osoba została zhańbiona. Nie zadowala cię to?”

Kiedy Cooper wyobraził sobie kobietę klęczącą na deszczu w opłakanym stanie, z jakiegoś powodu poczuł irytację.

„ Oczywiście, że tak!” Cooper powiedział chłodno. Rzucił Ericę na łóżko i przygwoździł ją pod sobą.

Rodzina Rachford zasługuje na zniszczenie! Ja po prostu odbieram to, co do mnie należy!

„ Coop, zaczekaj...” Erica brzmiała żartobliwie, gdy jej zręczne palce zaczęły rozpinać guziki na koszuli Coopera.

Pokój szybko wypełnił się odgłosami namiętnego seksu.

Genevieve nie mogła powstrzymać dreszczy, gdy patrzyła, jak ich ciała splatają się na łóżku. Czuła się, jakby weszła do igloo.

Więc to wszystko zostało zaplanowane przez Coopera i Ericę? Wliczając tych reporterów, którzy rozprzestrzenili mój skandal po całym internecie? Rozwiódł się ze mną, żeby zabrać mi wszystko, co miałam i zostawić mnie z niczym!

„ Dlaczego...” Genevieve brzmiała nieszczęśliwie. Spojrzała na mężczyznę, który ją wspierał. „Dlaczego to się stało?”

Miał być moim mężem. Po śmierci rodziców był moim wsparciem. Całkowicie mnie oszukał!

Armand nie miał szansy odpowiedzieć. Połączenie kilku godzin przemoczenia w deszczu i sceny na monitorze przed Genevieve okazało się dla niej zbyt trudne, ponieważ straciła przytomność.

Wyraz twarzy Armanda opadł. Podłożył ręce pod jej nogi i wyniósł ją z pokoju.

„ Zadzwoń do Timothy’ego.”

„ Tak, panie Faulkner.”

Armand przywiózł Genevieve do ekskluzywnej dzielnicy willowej w samym sercu miasta — Swallow Garden.

Właśnie wszedł do domu, gdy młody mężczyzna ubrany na biało wstał ze swojego miejsca na kanapie. „Armand.”

Armand skinął lekko głową, po czym zaprowadził Genevieve na drugie piętro, aby młody mężczyzna mógł opatrzyć jej ranę.

Zapalił papierosa na dole, czekając. Po około pół godzinie Timothy zszedł z górnego piętra. „Nieźle, Armand. Była jedna szansa na milion, że ją znajdziesz. Jeśli się nie mylę, to ona jest bohaterką, która pojawiła się w wiadomościach z powodu niewierności, prawda?”

„ Jestem tajnym kochankiem”. Armand rzucił Timothy’emu spojrzenie. „Coś jeszcze?”

„ Nie. Mówią, że żony innych mężczyzn są najfajniejsze do zabawy, prawda?” Timothy powiedział z figlarnym uśmiechem na twarzy. „Dałem jej zastrzyk, żeby mogła dobrze spać w nocy. Jak poczuje się lepiej, niech przyjdzie do szpitala na kontrolę”. Po tych słowach wziął apteczkę i wyszedł.

Telefon kierowcy zawibrował, gdy odprawił Timothy'ego. „Panie Faulkner, nadeszła wiadomość od Faulknerów” – zameldował, stojąc obok Armanda. „Pytają, czy wrócił pan do kraju”.

Armand wstał z kanapy. „Sam pojadę do domu. Znajdź jakieś gosposie, żeby się nią zajęły”.

Ten kwiat, który spędził całe życie w swojej szklarni, nie potrafi w ogóle wytrzymać szoku.

Genevieve nie miała pojęcia, jak długo spała. Kiedy się obudziła, znalazła się w dziwnym wiktoriańskim pokoju, ubrana w jedwabną piżamę.

Wydarzenia, które miały miejsce niedawno, wróciły do niej naraz. Została złapana na gorącym uczynku w hotelu; upadła na ziemię, płacząc w ulewnym deszczu na zewnątrz Specter Corporation, a nawet była świadkiem intymnego momentu między Cooperem i Ericą na ekranie.

Nie chciała uwierzyć, że dokładnie to się wydarzyło.

Genevieve niczym bezgłowy kurczak wybiegła z pokoju.

Po wielu trudnościach znalazła schody prowadzące w dół. Jednak ominęła pierwszy stopień i spadła prosto ze schodów.

Mężczyzna, który w tym czasie wchodził po schodach, w mgnieniu oka uchwycił Genevieve.

„ Gdzie się tak spieszysz po przebudzeniu?”

Genevieve poczuła ostry, orzeźwiający zapach. Gdy się uspokoiła, zobaczyła, że mężczyzna przed nią był tym z tamtej nocy i tym, który przywiódł ją, by zobaczyła prawdę.

„ Dziękuję”. Genevieve, stojąc pewnie na nogach, ugryzła się w wargę i zapytała: „Czy mógłbyś pożyczyć mi samochód?”

Chciała wyjaśnień od Coopera.

Dlaczego zaplanował to wszystko tylko po to, żeby mnie zniszczyć? I dlaczego chce odebrać mi ostatnią rzecz, którą zostawił mi ojciec?

Kierowca za Armandem pokręcił głową. „Pani Rachford, czyż nie widziała pani już prawdy? Dlaczego—”

„ Steven, daj jej klucze” – przerwał Armand. „Już została oszukana ze wszystkiego, co posiada. Jeden więcej nie ma znaczenia”.

Genevieve była trochę zawstydzona nieskrywanym szyderstwem Armanda, ale mimo to wzięła klucze i pośpiesznie wyszła.

Specter Corporation należała teraz do Coopera. Wiedząc, że nie wolno jej tam wchodzić na jego rozkazy i że ponowne przejście byłoby stratą czasu, postanowiła zamiast tego odwiedzić dom Erica.

Po przyjeździe zaparkowała i wysiadła z samochodu. Gdy tylko miała wejść, po tym jak otworzyła bramę, zobaczyła chłopca bawiącego się na drewnianym koniu w ogrodzie, a cała jej istota zadrżała gwałtownie.