Rozdział 4

„ Babciu!” krzyknęła Genevieve. Natychmiast wybiegła z oddziału, żeby wezwać lekarza.

Gdy lekarz wiózł Winifred na ostry dyżur, Genevieve nie mogła powstrzymać łez spływających po twarzy. Całkowicie zdenerwowana, chodziła po korytarzu.

Nie wybaczę sobie, jeśli coś stanie się babci!

Wkrótce Winifred została wywieziona. Miała na sobie maskę tlenową.

Lekarz powiedział Genevieve: „Tętno pacjentki wróciło do normy, ale musi ona przejść leczenie i przyjmować leki. Lek, który przyjmuje, jest rzadki, więc musisz za niego zapłacić, zanim będziemy mogli go jej przepisać”.

„ W porządku. Dziękuję!” Dowiedziawszy się, że Winifred jest w stabilnym stanie, Genevieve odetchnęła z ulgą. Pobiegła na dół, aby zapłacić rachunek za leczenie.

Kiedy próbowała zapłacić kartą kredytową, zdała sobie sprawę, że żadna z nich nie działa.

Genevieve z niepokojem zadzwoniła do Erici. „Errie, czy możesz zapytać Coopera, dlaczego wszystkie moje karty są zamrożone? Muszę zapłacić rachunek za leczenie mojej babci, żeby mogła wziąć lekarstwo i—”

„ Zapomniałaś, Genevieve?” Erica przerwała jej niegrzecznie. „Wyszłaś z małżeństwa z niczym”.

Nie czekając na odpowiedź, rozłączyła się.

Słowa Genevieve utknęły jej w gardle. Stan Winifred był pilny, więc natychmiast pobiegła wziąć taksówkę do Specter Corporation.

Chciała wiedzieć, dlaczego Cooper odebrał jej Specter Corporation i tak ją okrutnie traktował.

Nie wydawało się stosowne, aby nalegał na rozwód bez pozostawienia jej czegokolwiek na jej nazwisko, tylko z powodu tego, co zrobiła.

Kiedy taksówka zatrzymała się przed budynkiem Specter Corporation, na zewnątrz padał ulewny deszcz.

Genevieve przebiegła przez deszcz i pośpieszyła w kierunku budynku. Zanim zdążyła wejść, ochroniarz przy wejściu popchnął ją mocno i upadła na ziemię.

„ Proszę, wpuść mnie. Muszę zobaczyć Coopera”. Podniosła się na nogi i błagała ochroniarza. Jej twarz była biała jak papier, po tym, jak przemokła w deszczu. „Potrzebuję pieniędzy, żeby kupić lekarstwo dla mojej babci. Bez nich umrze”.

Ochroniarz pchnął ją jeszcze raz i pokazał jej znak. „Pani Rachford, proszę dobrze przyjrzeć się temu znakowi!”

Genevieve wycierając twarz z deszczu, spojrzała na znak.

Genevieve Rachford i psy nie mają wstępu!

„Cooper, czy skrzywdziłem cię w jakiś sposób?” Jej twarz była mokra od mieszanki łez i deszczu.

Kiedy miała trzy lata, jej ojciec wrócił do domu z małym chłopcem. „Vivi, jego rodzice zginęli w wypadku, więc od teraz będzie z nami. Traktuj go jak brata” – powiedział jej ojciec.

Cooper miał wtedy zaledwie sześć lat. „Witaj, moja księżniczko. Będę cię chronić od dziś!” Zasalutował jej z inteligencją, błyskając pięknym uśmiechem.

Cooper dotrzymał słowa i chronił ją i jej rodzinę aż do tej pory.

W głębi duszy zawsze myślała o nim jak o rodzinie. Był jej Księciem z Bajki.

Rozpieszczał ją tak bardzo, że nie musiała się niczego uczyć. Spędzała cały swój wolny czas na kupowaniu ubrań i torebek. Ani razu nie złamała jego słów.

Dlaczego jest taki bezduszny? Zabrał mi wszystko, czyniąc mnie nędzną. Zostawił nawet drwiącą wiadomość, mówiąc, że jestem gorsza od psa. Czy robi to, ponieważ straciłam dziewictwo z innym mężczyzną?

Pracownicy wchodzący do budynku zauważyli postać Genevieve na ziemi. Rozpoznali ją i zaczęli wytykać palcami.

„ Pani Rachford nie ma przyzwoitości. Jest mężatką, ale spała z innym mężczyzną w hotelu”.

„ Słyszałem, że pan Sutton się z nią rozwiódł. Dobra robota!”

„ Bez pana Suttona Specter Corporation zbankrutowałaby. Jest zbyt bezmyślna, żeby zarządzać firmą”.

W biurze CEO Cooper siedział na krześle i oglądał nagrania z monitoringu w czasie rzeczywistym z wejścia do Specter Corporation. Mieszane uczucia przemknęły mu przez oczy, gdy zobaczył kobietę leżącą na ziemi, przemoczoną deszczem.

Wkrótce wyćwiczył swój wyraz twarzy, aby stał się obojętny. Podniósł zdjęcie młodego mężczyzny i młodej kobiety uśmiechających się promiennie na swoim biurku i bez wahania wrzucił je do kosza na śmieci.

„ Genevieve, twoja rodzina była mi bardzo wdzięczna!”

Genevieve błagała ochroniarza tak bardzo, że próbowała nawet zwrócić się o pomoc do menadżerów pracujących w Specter Corporation, ale nikt nie pofatygował się, żeby jej pomóc.

Ochroniarz uznał jej obecność za irytującą i zmusił ją do wyjścia na pobocze drogi swoim widelcem do tłumienia zamieszek.

Noga Genevieve uderzyła w barierkę, a drut otarł się o jej nogę, tworząc długą ranę. Dysząc z bólu, upadła na ziemię i nie mogła już znaleźć siły, żeby wstać.

Poczuła tak głębokie ukłucie przerażenia, że łzy napłynęły jej do oczu.

W ciągu jednego dnia straciła wszystko.

Po pewnym czasie niebo zrobiło się ciemne. Nadal padało.

Maybach zatrzymał się obok Genevieve, a kierowca zszedł z siedzenia pasażera. Trzymając parasol, podszedł do Genevieve.