Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 1
  2. Rozdział 2
  3. Rozdział 3
  4. Rozdział 4
  5. Rozdział 5
  6. Rozdział 6
  7. Rozdział 7
  8. Rozdział 8
  9. Rozdział 9
  10. Rozdział 10
  11. Rozdział 11
  12. Rozdział 12
  13. Rozdział 13
  14. Rozdział 14
  15. Rozdział 15
  16. Rozdział 16
  17. Rozdział 17
  18. Rozdział 18
  19. Rozdział 19
  20. Rozdział 20
  21. Rozdział 21
  22. Rozdział 22
  23. Rozdział 23
  24. Rozdział 24
  25. Rozdział 25
  26. Rozdział 26
  27. Rozdział 27
  28. Rozdział 28
  29. Rozdział 29
  30. Rozdział 30
  31. Rozdział 31
  32. Rozdział 32
  33. Rozdział 33
  34. Rozdział 34
  35. Rozdział 35
  36. Rozdział 36
  37. Rozdział 37
  38. Rozdział 38
  39. Rozdział 39
  40. Rozdział 40
  41. Rozdział 41
  42. Rozdział 42
  43. Rozdział 43
  44. Rozdział 44
  45. Rozdział 45
  46. Rozdział 46
  47. Rozdział 47
  48. Rozdział 48
  49. Rozdział 49
  50. Rozdział 50

Rozdział 178

Czy jesteś z Cooperem

Cooper siedział przy stoliku przy oknie. Jego długie i smukłe palce delikatnie uderzały w stół, ale wzrok miał skierowany na drzwi. Kiedy zobaczył kelnera wprowadzającego Genevieve, jego oczy lekko się rozjaśniły. Kiedy oboje się zbliżyli, Cooper wstał ze swojego miejsca i odsunął krzesło naprzeciwko siebie. Genevieve zignorowała go. Po zobaczeniu znajomej futerały na skrzypce na przeciwległym krześle, odsunęła krzesło, które było dalej w środku i usiadła na nim. Cooper nie był zły. Odsunął krzesło, wrócił na swoje miejsce i podał Genevieve menu. „Spójrz na menu i zobacz, co chcesz zjeść”. Genevieve spojrzała na niego lekko i napisała na telefonie: Zapłacę za ten posiłek. Zamów, co chcesz. Nie będę jadł. Cooper był lekko zaskoczony, gdy zobaczył, że Genevieve pisze na notatce, aby mu odpowiedzieć. „Co jest nie tak z twoim głosem?” Genevieve nie odpowiedziała. Odłożyła telefon i wstała z zamiarem zabrania futerału na skrzypce, który leżał obok Coopera. Spojrzenie Coopera pociemniało. Szybko podniósł rękę i przycisnął ją do futerału na skrzypce. Mężczyzna delikatnie powiedział: „Genev, czy nie mówiłaś, że zaprosisz mnie na ten posiłek? Nie powinnaś poczekać, aż skończymy posiłek, zanim spojrzysz na skrzypce?” Gdyby wzięła skrzypce, prawdopodobnie natychmiast by wyszła. Genevieve zmarszczyła brwi i odchyliła się na siedzeniu. Przesunęła menu w stronę Coopera, dając mu znak, żeby złożył zamówienie i szybko zjadł. Cienkie usta Coopera zadrżały na moment, gdy swobodnie wziął menu i złożył zamówienie u kelnera. Po wyjściu kelnera Cooper lekko pochylił się do przodu i spojrzał na Genevieve. „Wtedy kazałam gospodyniom czekać, aż skończysz pakować swoje rzeczy, zanim posprzątam rezydencję Rachford. Nie spodziewałam się, że Erica znajdzie je potajemnie i siłą wyrwie ci rzeczy… Przepraszam”. Wyraz twarzy Genevieve nie zmienił się, gdy pisała na telefonie: Byłeś z Ericą przez dwa, trzy lata. Cokolwiek zrobiła, jest równoznaczne z tym, że ty to zrobiłeś. Co masz do powiedzenia? Cooper wyczuł drwinę w tekście Genevieve. Poczuł nagłą gorycz w ustach. Rzeczywiście, większości czynów nie dokonał Cooper, ale pozwolił Erice robić, co chciała. Pochodzenie rodzinne, wygląd i wykształcenie Erici nie dorównywały Genevieve. Mimo to Cooper był tak zaślepiony, że dał się uwieść Erice i pozostał z nią przez wiele lat. Być może to była karma Cooper. Po tym, jak kelner podał stek, Cooper ostrożnie pokroił

تم النسخ بنجاح!