„ Przestań do mnie dzwonić! Jestem tu na randce!”
„ Jaka data? O czym ty mówisz, łobuzie?”
„ Wychodzę za mąż! W ten sposób nie będziesz już mógł mnie zmusić do poślubienia tych kobiet!”
„ Jak śmiesz mi się sprzeciwiać, ty mały gówniarzu?”
„ Zawsze cię słuchałem, ale potem próbowałeś mnie zmusić do poślubienia tej trzystufuntowej narcystycznej kobiety! To był czas, kiedy postanowiłem wziąć moje małżeństwo w swoje ręce!”
„ Znalazłem ci nową, prawda? Ma ładną twarz, jasną cerę i smukłe nogi. Jestem pewien, że ją polubisz!”
„ Pfft... To nie pierwszy raz, kiedy mi tak kłamiesz, więc nie dam się nabrać! Za dwa dni wychodzę za mąż i wyślę ci kopię mojego aktu ślubu”.
„ Ale ta dziewczyna jest naprawdę niesamowita! Jej imię to...”
Christopher Lawson rozłączył się, zanim jego mentor zdążył dokończyć rozmowę.
Następnie wyjął kartę SIM z telefonu i wyrzucił ją do kosza.
„Jestem ci wiecznie wdzięczny, że mnie wychowałeś odkąd byłem dzieckiem, ale sam chcę decydować, za kogo się ożenię! Przecież jestem cholernie utalentowanym geniuszem, mam uczniów z całego świata! Nie mogę uwierzyć, że pozwoliłem ci zmusić mnie do chodzenia na randki w ciemno tutaj, w Matchmaking Park! Kochany Boże, przychodzę tu już od dwóch dni, więc proszę, daj mi choć raz porządną kobietę...” Christopher wykrzyknął z westchnieniem, bezradnie wpatrując się w swój telefon.
Tymczasem młoda i jasna kobieta rozmawiała przez telefon po drugiej stronie Parku Matchmaking.
„ Mamo, czy możesz przestać mnie naciskać, żebym wyszła za mąż?”
„ O czym ty mówisz, Heleno? Masz dwadzieścia sześć lat i wciąż jesteś singielką, na litość boską! Inne dziewczyny w twoim wieku mają już własne dzieci! Tak, przyznaję, że faceci, których ci wcześniej przedstawiałam, byli okropni, ale ten jest zdecydowanie niesamowity! Jestem pewna, że go polubisz!”
„ Ale oni są przeważnie albo otyli i aroganccy, albo chudzi i słabi! Jestem agentem na szczycie sił specjalnych, mamo! Nie dostałem stopnia generała z jedną gwiazdką za nic, wiesz?”
„ Wiem, że masz bardzo wysokie wymagania, Helena. Dlatego znalazłem ci najlepszego narzeczonego, jakiego można sobie wyobrazić! Nazywa się...”
„ Dosyć tego, mamo! Dzisiaj wychodzę za mąż, a jutro wyślę ci akt ślubu! Nie szukaj mnie też u mnie, bo dziś przeprowadzam się do męża. Mam tu misję, więc już się rozłączam”.
Helena York odłożyła słuchawkę i również wyrzuciła swoją kartę SIM do kosza.
Nie zrobiłam żadnych postępów w tej sprawie, mimo że jestem w Tayhaven od dwóch miesięcy. Co gorsza, mama ciągle zmusza mnie do umawiania się na randki w ciemno z różnymi facetami! Cóż, nieważne... Po prostu poszukam tego faceta, na którego zwróciłam uwagę dwa dni temu i wyjdę za niego za mąż. W ten sposób mama nie będzie miała nic więcej do powiedzenia! Poza tym, już przygotowałam swoje dane osobowe, a moja misja wymaga, abym i tak miała męża!
Mając to na uwadze, Helena spojrzała na wielki tłum przed nią.
Uspokoiwszy się, Christopher również zaczął rozglądać się po tłumie przed sobą.
To właśnie wtedy ich spojrzenia się spotkały, a Helena zachichotała, ponieważ znalazła faceta, którego szukała.
Tak, to ten! Potajemnie go obserwowałem przez ostatnie dwa dni i wydaje się być całkiem w porządku. Jest uprzejmy i wygląda przyzwoicie!
Następnie podeszła do Christophera i grzecznie powiedziała: „Cześć, nazywam się Helena York. Obserwowałam cię przez ostatnie dwa dni i uważam, że jesteś porządnym facetem. Dziś w końcu zebrałam się na odwagę, żeby do ciebie podejść”.
Christopher był trochę zszokowany, gdy zobaczył ją z bliska.
Helena była bardzo piękną młodą kobietą.
Chociaż miała na sobie zwyczajne ubranie, mógł wyraźnie dostrzec jej smukłą i krągłą sylwetkę.
Jej długie, gładkie, czarne włosy opadały na ramiona, a ona sama miała piękne, błękitne oczy.
Na dodatek miała malutki nosek i małe usta, które podkreślały jej jasną cerę.
Pomimo oszałamiającej urody, Helena nie wyróżniała się zbytnio z tłumu, ponieważ celowo ubrała się w stonowany sposób.
„Cześć, nazywam się Christopher Lawson. Jestem zaskoczony i zaszczycony, słysząc, że obserwujesz mnie od dwóch dni. Ciekawi mnie jednak. Co sprawiło, że mnie zauważyłeś?”
„ Och, po prostu spojrzałem na ciebie, rozglądając się po tłumie, i tyle! ”
Oboje się do siebie uśmiechnęli, a Helena kontynuowała: „Skoro już jesteśmy na tej randce w ciemno, bądźmy wobec siebie bezpośredni i szczerzy”.
Christopher spojrzał na nią i zapytał: „W jakim stopniu?”
„ Skoro oboje jesteśmy sobą zainteresowani, może przejrzymy nawzajem swoje dane osobowe i po prostu weźmiemy ślub, jeśli nam się spodoba?” – zapytała Helena, zaciskając usta.
Serce Christophera zabiło mocniej, gdy był oczarowany jej urzekającym spojrzeniem i mimiką twarzy.
Kilka sekund i już ma mnie w siódmym niebie? Cholera, ta kobieta nie jest prosta... Ktoś tak zajebisty nie powinien mieć problemów ze znalezieniem chłopaka, więc po co miałaby tu iść na randkę w ciemno? Musi być z nią coś nie tak!
Nie zauważając żadnej odpowiedzi z jego strony, Helena dodała: „Wiem, co myślisz... Uważasz mnie za jakąś nieprzyzwoitą kobietę, prawda?”
Christopher machnął rękami i powiedział niezręcznie: „Nie, wcale nie! To wielki zaszczyt zostać wybranym przez taką piękność!”
Helena westchnęła i wyjęła teczkę z torebki.
„ To są moje dane osobowe. Proszę bardzo, rzućcie okiem. Dołączyłam kserokopie moich dokumentów, a także wyniki badań lekarskich z tego roku. Wszystkie powinny udowodnić, że jestem porządną i zdrową kobietą. Jeśli mi nie wierzysz, możesz to sprawdzić w Internecie”.
Oczy Christophera rozszerzyły się z niedowierzania, gdy wpatrywał się w Helenę. „Jesteś...”
„ Jak powiedziałam, powinniśmy być wobec siebie bezpośredni i szczerzy, skoro jesteśmy na sesji swatania!” powiedziała Helena z uśmiechem.
Christopher skinął głową i zaczął przeglądać jej dokumenty.
„ Jesteś więc studentką czwartego roku na wymianie na Uniwersytecie Tayhaven, co? A do tego jesteś przedsiębiorcą i posiadasz małą firmę? Wow, to naprawdę imponujące!” Helena odmłodziła się o kilka lat, o czym informowały dokumenty.
Bawiąc się włosami przy uchu, powiedziała z ironicznym uśmiechem: „Pochodzę z biednej rodziny, więc musiałam pracować ciężej niż wszyscy inni. Teraz, gdy widziałeś moje dane osobowe, czy pokażesz mi swoje? Hehe!”
Jej cichy chichot był niczym strzała miłości, która przeszyła serce Christophera, a on zaczął usiłować przekonać samego siebie, że nie śni.
O mój Boże... Ta kobieta jest moim ideałem!
Następnie Helena przeczytała szczegółowo jego dane osobowe.
„ Hm... Wszystko w tobie wydaje się normalne, poza tą częścią o twojej karierze... Jest tu napisane, że jesteś niesamowicie utalentowany w wielu dziedzinach, w tym w muzyce, sporcie, pisaniu, zarządzaniu biznesem, metafizyce, medycynie, szachach i kaligrafii... Czy jesteś pewien, że trochę nie przesadzasz? Jest tu też napisane, że masz studentów z całego świata. Czym się zajmujesz? Nie jesteś szefem jakiejś organizacji przestępczej, prawda?”
