καίγομαι…
Η Άννα Γκάμπριελ ένιωθε ότι ολόκληρο το σώμα της ζεσταινόταν όλο και περισσότερο ίσως λόγω του αλκοόλ που έπινε.
Νυσταγμένη, άκουσε την πόρτα να ανοίγει.
Η Άννα προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της για να δει ποιος άνοιξε την πόρτα, αλλά η πόρτα έκλεισε γρήγορα και ήταν πολύ σκοτάδι για να δει τίποτα. Άκουγε τα βήματα να πλησιάζουν στο κρεβάτι.
Ξαφνικά, κάποιος την άγγιξε με τα κρύα και κολλώδη χέρια του. Προσπάθησε να τον σπρώξει αλλά δεν τα κατάφερε.
Σκληρώθηκε στο σκοτάδι. Μετά από λίγο άρχισε να τη διαπερνά και να την εξουσιάζει.
« Ωχ…» βόγκηξε οδυνηρά η Άννα και κούμπωσε το σώμα της, «Χάρι, είναι οδυνηρό… Χάρι… σε παρακαλώ μην είσαι μαζί της…»
Ο άντρας σταμάτησε. Ήταν η πρώτη φορά που μια γυναίκα φώναξε το όνομα ενός άλλου άνδρα στο κρεβάτι του.
“ Χαλαρώστε.”
Η άγνωστη φωνή ένιωσε την αίσθηση της Άννας.
Δεν είναι ο Χάρι! Ο Χάρι είναι ήδη με τον καλύτερό μου φίλο, οπότε πώς θα μπορούσε να είναι στο κρεβάτι μου;
« Εσύ… ποιος είσαι; Μη με αγγίζεις…» Η Άννα τον άπλωσε απελπισμένη με τα νύχια της και τα μακριά νύχια της έξυσαν τον λαιμό του, προκαλώντας τον να στενάζει από τον πόνο. Κατάφερε επίσης να του τραβήξει κάτι από το λαιμό πανικόβλητη.
Ωστόσο, ο άντρας δεν σκόπευε να σταματήσει καθόλου.
Καθώς πήγαινε όλο και πιο βαθιά, ο πόνος εξαφανίστηκε με την έναρξη της ηδονής.
Τα ερωτικά τους μουγκρητά γίνονταν όλο και πιο δυνατά στην πολυτελή σουίτα.
Οι σωματοφύλακες στην πόρτα παρέμειναν αυστηροί σαν να μην συνέβαινε τίποτα.
…
« Α!» Η Άννα ξύπνησε ξαφνικά και η πλάτη της ήταν ιδρωμένη.
Ονειρευόταν ξανά εκείνη τη νύχτα.
Λαχάνιασε και σκούπισε τον ιδρώτα από το πρόσωπό της. Μπορούσε ακόμα να ακούσει τη φωνή του άντρα, να αισθανθεί το κρύο στήθος του, να αισθανθεί το βλέμμα του στα μάτια της και…
Εκείνο το βράδυ πριν από μερικούς μήνες ήταν η πιο ντροπιαστική βραδιά της.
Αφού είδε τον φίλο της να την απατά με την καλύτερή της φίλη, πήγε σε μια παμπ για να πνίξει τις στεναχώριες της. Ωστόσο, το ποτό της καρφώθηκε από κάποιον και οδηγήθηκε σε μια πολυτελή σουίτα και ως αποτέλεσμα έχασε την παρθενία της.
Η Άννα κοκκίνισε και ένιωθε καυτή και δεν τόλμησε να το σκεφτεί πια. Άλλαξε γρήγορα ρούχα.
Η Άννα ήταν απασχολημένη με την προετοιμασία μιας εργαστηριακής έκθεσης όταν η συνάδελφός της έφερε πίσω ένα σάντουιτς τόνου.
« Μμφ!» Πέταξε κάτω την ημιτελή έκθεση, έτρεξε στην τουαλέτα και έσκυψε για πολλή ώρα.
« Άννα, είσαι έγκυος;»
Η Άννα έμεινε έκπληκτη από αυτό που είπε ο συνάδελφός της και αμέσως χλόμιασε.
Είμαι έγκυος; Πώς θα μπορούσε να είναι; σκέφτηκε.
Ωστόσο, στο νοσοκομείο, ο γιατρός της έδωσε μια έκθεση και της έδειξε την κοιλιά: «Συγχαρητήρια, κυρία Γκάμπριελ. Είσαι 10 εβδομάδων έγκυος! Το έμβρυο φαίνεται υγιές».
Η όραση της Άννας θόλωσε και τρεκλίστηκε. Κρατήθηκε γρήγορα στον τοίχο για να σταθεροποιηθεί.
« Έγκυος… Είμαι πραγματικά έγκυος;» Η Άννα μουρμούρισε με δυσπιστία.
Ποιος είναι όμως ο πατέρας του παιδιού; Ποιος είναι ο άντρας με τον οποίο κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ;
Έμεινε στον διάδρομο του νοσοκομείου και τελικά έσπευσε στο ιατρείο, «Γιατρέ, δεν μπορώ να κρατήσω αυτό το μωρό. Θέλω μια έκτρωση».
« Τι;» Ο γιατρός βόγκηξε, «Μα…»
« Εγώ… δεν μπορώ να κάνω αυτό το μωρό!» Η Άννα έπιασε το χέρι του γιατρού και παρακάλεσε: «Θέλω μια έκτρωση τώρα!»
Στο χειρουργείο, η Άννα έβγαλε τα παπούτσια της και ξάπλωσε στο χειρουργικό τραπέζι. Αν και ήταν διανοητικά προετοιμασμένη για αυτό, ολόκληρο το σώμα της έγινε παγωμένο.
Δεν μπορούσε να κάνει αυτό το μωρό καθώς ήταν ακόμα στο κολέγιο…
« Μωρό μου, συγγνώμη…» ψιθύρισε η Άννα καθώς έβαλε τα χέρια της στην κοιλιά της.
Ακριβώς όταν επρόκειτο να ξεκινήσει η διαδικασία, η πόρτα άνοιξε με το ζόρι. Τότε όρμησαν μέσα αρκετοί άντρες με μαύρα κοστούμια.
« Ποιος είσαι;» Ο γιατρός και οι νοσοκόμες τρόμαξαν.
Πριν προλάβει η Άννα να αντιδράσει, ένας άντρας πέρασε και της έκανε ένεση με αναισθητικό.
Οι άντρες πέταξαν βαρέλια μετρητά στον γιατρό και προειδοποίησαν: «Αυτή η γυναίκα δεν έχει έρθει ποτέ στο νοσοκομείο και δεν μας έχετε δει ποτέ. Κατάλαβες;»
« Ναι… κατάλαβα». Ο γιατρός και οι νοσοκόμες τραύλισαν.
Η Άννα ξύπνησε μετά τη λήξη του αναισθητικού και βρέθηκε μέσα σε ένα πολυτελές υπνοδωμάτιο.
« Η κυρία Γκάμπριελ είναι ξύπνια;» Ένας μεσήλικας μπήκε μέσα με ένα δίσκο με φαγητό. Χαμογέλασε καθώς η Άννα τον κοίταξε έκπληκτη.
« Πώς, πώς ξέρεις το όνομά μου;» Η Άννα ρώτησε: «Γιατί με πήρες εδώ;»
« Κυρία Γκάμπριελ, αυτό που συνέβη εκείνο το βράδυ… ήταν ένα ατύχημα».
Κανόνισαν μια παρένθετη μητέρα για τον νεαρό δάσκαλο, αλλά η Άννα ήρθε κατά λάθος.
Ο μπάτλερ ήταν πολύ απολογητικός, «Ο αφέντης μας είπε ότι αφού είσαι έγκυος, τότε θέλει το παιδί».
Η Άννα τώρα κατάλαβε ότι αναφερόταν στον άθλιο που της πήρε την παρθενιά.
«Γιατί; Τι λέει; Είναι το παιδί μου. Θα το αποβάλω αν θέλω!».
Ο μπάτλερ έδωσε ένα κομμάτι εφημερίδας στην Άννα, «Γιατί δεν το διαβάζεις πρώτα αυτό;»
Η Άννα δεν ήθελε, αλλά στη συνέχεια είδε τους τίτλους, «Η ομάδα Gabriel εκτέθηκε ότι είχε χρησιμοποιήσει πλαστά υλικά. Η αξία της μετοχής της κατέρρευσε σήμερα το πρωί. Πώς θα το χειριζόταν αυτό το Gabriel Group;»
Η Άννα άρπαξε την εφημερίδα και το πρόσωπό της χλόμιασε. Φώναξε στον μπάτλερ, «Ο αφέντης σου το έκανε, σωστά; Πώς μπορεί να είναι τόσο αδίστακτος;»
Ο μπάτλερ απάντησε ήρεμα: «Κα. Gabriel, αν γεννήσεις αυτό το μωρό, όχι μόνο θα σωθεί το Gabriel Group, αλλά θα λάβεις και τέσσερα εκατομμύρια δολάρια. Δεν θέλετε να χρεοκοπήσει η οικογενειακή σας επιχείρηση, σωστά;».
Η Άννα έκανε κομμάτια την εφημερίδα.
Ο μπάτλερ της έδωσε ένα έγγραφο σιωπηλά.
Η Άννα κοίταξε το έγγραφο για πολλή ώρα και μετά είπε μέσα από τα σφιγμένα δόντια της: «Θα το υπογράψω!»
8 μήνες μετά…
Σιγοβροντώ!
Ένας κεραυνός ξύπνησε την Άννα.
Η Άννα ένιωσε ξαφνικά έναν οξύ πόνο και άπλωσε το χέρι της για το κουδούνι στο κομοδίνο.
«Έρχεται! Το μωρό βγαίνει έξω!» Η Άννα βουρκώθηκε και μπούχτισε και άκουσε το μωρό να κλαίει.
Προσπαθούσε να ανοίξει τα μάτια της για να δει το μωρό, αλλά η νοσοκόμα είχε ήδη πάρει το μωρό.
Λίγα λεπτά αργότερα, η Άννα ήταν στον θάλαμο καθώς ο μπάτλερ έμπαινε μέσα.
Η Άννα πονούσε ακόμα όταν ρώτησε: «Πού είναι το μωρό μου;»
« Είναι με τον αφέντη μου. Είναι ένα υγιές αγόρι». Ο μπάτλερ είπε και τοποθέτησε έναν φάκελο στο τραπέζι: «Εδώ είναι μια επιταγή για τέσσερα εκατομμύρια δολάρια. Ευχαριστώ για όλα.”
Μετά από αυτό, ο μπάτλερ γύρισε να φύγει.
« Όχι. Σταμάτα! Παρακαλώ, αφήστε με να δω το παιδί μου…» Η Άννα πανικοβλήθηκε και πάλεψε να σηκωθεί από το κρεβάτι.
Άλλωστε το μωρό ήταν δικό της.
Ωστόσο, ήταν πολύ αδύναμη και σωριάστηκε αμέσως στο έδαφος. Η κοιλιά της πάλλονταν συχνά, με αποτέλεσμα να τρίζει από τον πόνο. Καθώς τον είδε να απομακρύνεται, η Άννα είπε με παρακλητικό ύφος: «Σε ικετεύω! Άσε με να δω το μωρό μου…»
Λίγα λεπτά αργότερα, μια νοσοκόμα ήρθε να παραδώσει το φάρμακο στην Άννα. Πανικοβλήθηκε καθώς είχε πολύ αίμα στο έδαφος.
Η Άννα μόλις και μετά βίας είχε τις αισθήσεις της όταν άκουσε τη νοσοκόμα να φωνάζει: «Γιατρέ Σάντσες, υπάρχει ένα άλλο μωρό μέσα της!»
