Po zapadnięciu zmroku neony miasta Yunjing zapalają się jeden po drugim.
O godzinie ósmej wieczorem na pokładzie luksusowego jachtu Royal Jia Hotel z widokiem na rzekę odbywało się ożywione i głośne przyjęcie urodzinowe.
Rozlał się szampan, a grupa ludzi tańczyła w rytm dynamicznej muzyki.
Kolorowe światła są wyświetlane na powierzchni rzeki, dzięki czemu fale mienią się i wyglądają niezwykle luksusowo.
Samantha miała związane długie włosy, delikatny makijaż, a czarny roboczy uniform sprawiał, że jej szyja wyglądała na białą i smukłą.
Trzymając w ręku butelkę czerwonego wina Romanee-Conti, pewnym krokiem weszła na górę po spiralnych schodach.
Grupa bogatych młodych mężczyzn urządza tu dziś wieczorem przyjęcie urodzinowe. Bawią się już od godziny odkąd impreza się zaczęła.
Gdy tylko wszedłem na drugie piętro, usłyszałem smutną, upiorną pieśń dochodzącą ze środka - "囍".
Samantha się zaśmiała i już miała przynieść wino, gdy nagle dostrzegła mężczyznę siedzącego niedaleko.
Sofy znajdujące się na krawędzi pokładu jachtu są wygięte i otaczają całą krawędź burty łodzi.
Mężczyzna siedział na kanapie w kącie, odchylony do tyłu, z długimi nogami skrzyżowanymi, długimi rękami opartymi o oparcie kanapy, papierosem między palcami, w postawie leniwej i swobodnej.
Był ubrany w białą koszulę i czarne spodnie, miał opuszczone brwi, rozpuszczone włosy, a kości palców, którymi trzymał telefon, były smukłe i białe.
Wydawał się o czymś myśleć, światła nocnego targu padały na niego, uwydatniając jego temperament i chłód, a jednocześnie całe jego ciało było pełne rozwiązłości i rozwiązłości.
To jest Ethan.
Samantha wyglądała na oszołomioną.
Nie spodziewałem się, że go tu spotkam.
Samantha odwróciła wzrok i zobaczyła dziewczynę, która wstała i podeszła do niego na wysokich obcasach.
Dziewczyna jest bardzo piękna, ma na sobie czerwoną sukienkę na cienkich ramiączkach, jej długie włosy niczym wodospad rozsypują się na jej śnieżnobiałych ramionach, a jej piękne oczy poruszają się jak u wróżki w nocy.
Usiadła obok Ethana, trzymając w dłoni obrane winogrono, i ocierała się o niego swoim miękkim ciałem.
„Ethan, dlaczego nie pójdziesz i się z nimi nie pobawisz?”
Mężczyzna przechylił czoło, spojrzał na winogrona, które podniósł do ust i podniósł wzrok.
Jego oczy były głębokie i ciemne, a kąciki ust unosiły się w intrygującym uśmiechu.
Kiedy dziewczyna zobaczyła jego uśmiech, zawstydziła się i podeszła do niego bliżej.
Ethan nie zjadł winogrona. Zamiast tego pochylił się i położył swoje cienkie usta na uchu dziewczyny.
Nie wiem, co powiedział, ale dziewczyna uśmiechnęła się zalotnie i nie mogła się powstrzymać, żeby nie uderzyć go w klatkę piersiową.
Ta dziewczyna nie była jego dziewczyną, która przyszła z nim, żeby ją odebrać w dniu rejestracji na pierwszy rok studiów.
Samantha rozejrzała się po okolicy i powoli zamrugała.
Wzięła głęboki oddech i już miała zrobić krok naprzód, by podać wino, gdy nagle coś uderzyło ją z przodu.
Samantha potknęła się i uderzyła plecami o białąścianę za sobą.
Czerwone wino w jej dłoni się przewróciło. Samantha lekko otworzyła oczy i podświadomie sięgnęła, by je złapać, ale nic nie złapała.
"Huk--"
Butelka spadła na podłogę i rozbiła się na kawałki.
Odłamki latały wszędzie, a zapach wina uderzył Samanthę, powodując szum w głowie.
„Przepraszam, czy możesz mi to pożyczyć na chwilę?”
Samantha znosiła okropny ból i chciała przesłuchać sprawcę, ale mężczyzna uciekł w pośpiechu, wykonując jednocześnie telefon.
Tutaj powstało zamieszanie, a ci, którzy się bawili, spojrzeli w tamtą stronę.
Ethan również się odwrócił i spojrzał w kierunku, z którego dochodził dźwięk.
Kiedy wzrok mężczyzny znalazł się w zasięgu jej wzroku, Samantha podświadomie odsunęła się na bok.
„Co się dzieje?” Justin podszedł.
Jego oczy rozszerzyły się, gdy zobaczył czerwone wino rozbite na podłodze.
„Nie, siostrzyczko, nie mów mi, że to jest... wino, które zamówiliśmy?”
Samantha szybko przykucnęła, żeby pozbierać potłuczone kawałki: „Przepraszam, przepraszam, wymienię ci butelkę!”
„Czy wiesz ile kosztuje butelka tego wina?”
Samantha zrobiła pauzę. „Ile?”
„Dwieście tysięcy”.
„…”
Odłamki wypadły jej z rąk, a twarz Samanthy zbladła.
Menedżer Browns usłyszał hałas i pobiegł tam.
Menedżer Browns zbladł, widząc tragiczną scenę i natychmiast przeprosił Samanthę.
Justin uniósł brwi: „Menedżerze Browns, powinieneś wiedzieć, że wino nie jest tanie...”
„Tak, tak.”
„ Skoro ta mała dziewczynka powiedziała, że ktoś inny ją uderzył, to powinieneś znaleźć sposób, żeby znaleźć tę osobę dla mnie.”
Samantha spojrzała na niego ze zdziwieniem: „A co jeśli nie będziesz w stanie tego znaleźć?”
„W takim razie musisz zapłacić pieniądze.”
„…”
Po prostu nie było jej stać na zapłacenie dwustu tysięcy.
Oczy Samanthy nagle zrobiły się czerwone i ze strachem spojrzała na siedzącego tam Ethana.
Sięgnął po czerwone wino i wziąłłyk, jego spokojne oczy były spokojne, jakby w ogóle nie obchodziło go, co się z nią stało.
Oczy Samanthy przygasły i skłoniła się: „Przepraszam! Zrekompensuję ci to!”
Justin spojrzał na nią. Jej mała twarz była blada ze strachu, jej oczy i nos były czerwone i wyglądała bardzo żałośnie.
„ Dziś są moje urodziny i nie chcę zawstydzać tej małej piękności”. Skrzyżował ręce za plecami, pochylił się i podszedł bliżej, śmiejąc się z zainteresowaniem. „Co powiesz na to, wejdź i napij się ze mną, a dobrze się bawimy, a ty nie musisz płacić za wino”.
Ze złymi intencjami.
Ale nie mogła odmówić.
Samantha ugryzła się w wargę, podniosła palec i szepnęła: „Czy mogę dostać tylko jednego, jednego drinka...”
„Okej, jeden drink!” Justin złapał ją za ramię, uśmiechnął się i pociągnął na swoje miejsce.
-
Miejsce znów ożyło wraz z przybyciem Samanthy.
Wszyscy wiedzą, że Justin jest bogiem wina i nikt nie może wypić więcej niż on. Mimo że jest dziś urodzinowym chłopcem, nikt nie odważy się z nim napić.
Po prostu mu się nudziło i w końcu znalazł kogoś, z kim mógł się napić.
To po prostu ta dziewczyna…
Wygląda , jakby dopiero co osiągnęła dorosłość, z odrobiną młodości wciąż widoczną na jej małej twarzyczce. Jej oczy są bardzo piękne, jak kawałki czarnego szkła, tak czyste, że nie sposób ich zapomnieć od pierwszego wejrzenia.
Jest szczupła i drobna, a jej drobne ciało... wygląda, jakby nie mogła poradzić sobie z alkoholem.
Dziewczyna parsknęła śmiechem i odwróciła wzrok, patrząc na Ethana.
Zauważyłem, że cały czas jego wzrok skierowany był na dziewczynę.
Zauważyła coś i zapytała z uśmiechem: „Ethan, znasz go?”
„Nie znam go.”
Ethan odwrócił wzrok i sięgnął po stojące obok niego czerwone wino.
„Skoro tak długo na mnie patrzyłeś, pomyślałem, że znasz tę dziewczynę”.
Mężczyzna zatrzymał się i spojrzał w bok.
Dziewczynę przestraszył jego nagły chłód. Wykrzywiła usta, wymyśliła wymówkę i odeszła.
Gdy tylko dziewczyna odeszła, Ethan wstał, wziął mokry ręcznik i wytarł dłonie od wewnątrz i zewnątrz.
-
Justin i pozostali zamierzali zagrać z nią w kości i ten, kto przegrał, musiał napić się.
Dla Samanthy to gra losowa.
Spojrzała na Justina i pozostałych, którzy wszyscy wyglądali na doświadczonych.
Jeśli pójdę sam, obawiam się, że będę zmuszony dziś wieczorem pić.
Samantha zacisnęła palce i bezradnie spojrzała na Ethana.
Siedział tam nadal, ze skrzyżowanymi nogami, pięcioma palcami zgiętymi na skroniach, zamkniętymi oczami - od początku do końca nie spojrzał na nią ani razu.
To są wszyscy jego przyjaciele. Jeśli on po prostu powie coś miłego, ona poczuje się lepiej dziś wieczorem.
Ale tego nie zrobił.
Tak jakby jej romanse w ogóle go nie dotyczyły, a on uważał ją za kogoś obcego.
Samantha odwróciła wzrok i spuściła wzrok.
W pierwszej grze poniosła sromotną porażkę.
Bez wahania sięgnął po stojące przed nim czerwone wino i wypił całe.
„Ty...” Justin był w szoku i pokazał kciuk do góry, „Możesz pić dużo! No dalej, no dalej, więcej!!”
Po kilku rundach Samantha poniosła sromotną porażkę.
Samantha wypiła jedną szklankę za drugą.
Nie była dobra w piciu i jej twarz robiła się czerwona, gdy była pijana. Teraz jej wzrok był niewyraźny, głowa miała zawroty głowy, a brzuch bolał.
„Jesteś pijany?” Justin pochylił się i uśmiechnął, „Jeszcze nie piłem! Więcej!”
Kostki wpadły do kubka i Justin przegrał rundę.
Justin wziął czerwone wino i wypił wszystko, uśmiechając się i odsłaniając swoje duże, białe zęby.
„Jaki brat! Lubię dziewczyny tak szczere jak ty! No dalej, kontynuujmy!”
…
Później Samantha nie wiedziała już, ile drinków wypiła, miała po prostu wrażenie, że ciągle przegrywa.
Moja głowa robi się coraz cięższa, a twarz coraz gorętsza.
"Wysięgnik-"
Twarz Samanthy uderzyła o stolik kawowy.
Słyszałem jedynie głośne głosy Justina i pozostałych.
Przycisnęła gorący policzek do szyby, poczuła mrowienie, które sprawiło, że odzyskała przytomność.
Spojrzała na Ethana siedzącego w oddali.
Samantha poczuła się skrzywdzona, a jej oczy nagle zrobiły się czerwone.
-
W tym momencie zadzwonił telefon komórkowy na stoliku kawowym.
Ethan powoli otworzył oczy i sięgnął po telefon.
Widząc powyższą notatkę, lekko zmarszczył brwi i przyłożył telefon do ucha, aby odebrać.
Nie wiedząc, co powiedział po drugiej stronie słuchawki, opuścił wzrok i spojrzał na Samanthę.
Mężczyzna prychnął: „Skąd wzięła się moja siostra?”
Samantha to usłyszała.
Jej twarz lekko zamarła, w milczeniu odwróciła wzrok i objęła twarz ramionami.
„Ona tu jest”– powiedział Ethan niecierpliwie. „Rozłącz się”.
Ethan odłożył telefon i uważnie przyglądał się komuś.
Potem wstał i podszedł.
„Hej dziewczyno, nadal pijesz?” Justin pochylił się, żeby na nią spojrzeć. „Naprawdę jesteś pijana?”
Justin właśnie skończył mówić, gdy poczuł, że ktoś chwyta go od tyłu za kołnierz i ciągnie do góry.
Odwrócił głowę, światło rzuciło cień, a twarz Ethana lekko opadła.
Justin uśmiechnął się i powiedział: „Ethan, idziemy do domu?”
Samantha usłyszała głos i podniosła pochyloną głowę.
Gdy mężczyzna spojrzał z dołu, można było dostrzec wąską szczękę, a jego opadające oczy zdradzały oznaki zniecierpliwienia i chłodu.
Martwiąc się, że odejdzie, Samantha natychmiast złapała go za nogawki spodni i wykrzywiła usta.
Okrągłe oczy wypełnione były parą wodną, wyglądały żałośnie i smutno.
„starszy bracie……”
