ดาวน์โหลดแอป

Apple Store Google Pay

ทาสคู่ใจแห่งอัลฟ่า

มนุษย์หมาป่า ครอบครัว หวาน มนุษย์หมาป่า รักหวาน

แดฟนีเคยชินกับการถูกเกลียดชัง เธอถูกเกลียดมาตั้งแต่เกิด เธอถูกมองว่าเป็นทาส ชีวิตของเธอช่างน่าสังเวชยิ่งกว่าโอเมก้า พ่อแม่ของเธอคืออัลฟ่าและลูน่าของฝูง แต่พวกเขาก็เกลียดเธอมากกว่าใครๆ เธอใฝ่ฝันที่จะหนีจากชีวิตของเธอ แต่ไม่เห็นการล่วงละเมิดสิ้นสุด เธอไม่เคยใฝ่ฝันที่จะหาคู่ครอง เพราะรู้ว่าไม่มีใครรักหรือต้องการเธอจริงๆ แล้วทำไมอัลฟ่า คาเลบจึงปกป้องเธอ คาเลบเป็นหนึ่งในอัลฟ่าที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคของเขา ฝูงของเขามีชื่อเสียงในเรื่องความกล้าหาญและความแข็งแกร่ง เขาไม่เคยลังเลใจในการตัดสินใจของเขาเลย แล้วทำไมเขาถึงรู้สึกดึงดูดต่อทาสขนาดนั้น หลังจากที่ช่วยชีวิตเธอไว้ คาเลบก็ไม่สามารถลืมกลิ่นของเธอออกจากใจได้ เทพธิดาแห่งดวงจันทร์อาจจะจับคู่เขากับทาสได้จริงหรือ?

  1. 30 จำนวนตอน
  2. 14458 จำนวนผู้อ่าน

บทที่ 1

ฉันตื่นก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเสียอีก วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบ 18 ปีของฉัน ในชีวิตของเด็กทั่วไป วันนี้คงเป็นวันที่ควรเฉลิมฉลอง แต่สำหรับฉันแล้ว วันนี้คงไม่ต่างจากเมื่อวานหรือวันก่อน

ฉันกลิ้งออกจากที่นอนชั่วคราวที่ฉันจัดไว้ในห้องและไปล้างหน้าในอ่างล้างหน้า ฉันเหลือบเห็นใบหน้าของตัวเองในกระจกและเห็นว่ารอยฟกช้ำที่คอเริ่มจางลง แผลที่ศีรษะของฉันหายดีแล้ว ฉันปล่อยให้ตัวเองสงสารตัวเองสักครู่ แม้ว่าฉันจะไม่เชื่อว่าตัวเองดูแย่ แต่ฉันก็ไม่ใช่คนสวยอย่างที่พี่สาวของฉันเป็นอย่างแน่นอน ฉันไม่สูงเท่าเด็กผู้หญิงคนอื่นในวัยเดียวกัน และแม้ว่าฉันจะถูกเรียกว่าอ้วนอยู่เสมอ แต่ความจริงก็คือฉันดูผอมแห้งมากกว่า

ฉันมองผม สีน้ำตาลอ่อนๆ ของตัวเองและเกลียดผมทุกเส้น ฉันมองตาสีน้ำตาลอ่อนรูปอัลมอนด์ของตัวเองและหวังว่ามันจะเป็นสีเขียวเหมือนพี่สาวของฉัน หลังจากล้างตัวแล้ว ฉันก็ใส่เสื้อยืดและกางเกงวอร์มเก่าๆ มีสิ่งฟุ่มเฟือยอย่างหนึ่งที่ฉันอนุญาตให้ตัวเองทำได้ นั่นคือการวิ่งออกกำลังกายตอนเช้า

ฉันค่อยๆ คืบคลานลงบันไดหลังบ้านของฝูงสัตว์อย่างเงียบๆ ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะเข้าไปในป่า เพื่อสัมผัสพื้นดินใต้เท้าของฉัน เพื่อดมกลิ่นป่าอันหอมหวานที่เต็มไปด้วยต้นไม้ ในที่สุด ฉันก็ออกไปข้างนอกได้และหัวใจของฉันก็เต้นแรงขึ้น ฉันรู้สึกว่าหมาป่าของฉันโหยหาที่จะเป็นอิสระ

ฉันขยับตัวครั้งแรกเมื่ออายุสิบสาม ซึ่งยังถือว่าอายุน้อยมากที่จะขยับตัว มนุษย์หมาป่าส่วนใหญ่จะไม่ขยับตัวจนกว่าจะอายุสิบหก มันเกิดขึ้นหลังจากที่ฉันทนกับความโกรธที่เกิดจากแอลกอฮอล์อีกครั้งจากพ่อของฉัน คราวนั้น เขาไม่ได้หักกระดูกแม้แต่ชิ้นเดียวในคืนนั้น แต่ได้ดึงผมของฉันออกมากพอจนฉันแน่ใจว่าฉันจะต้องหัวโล้น ในคืนนั้น ฉันรู้สึกว่าหมาป่าของฉันตื่นขึ้น มันรู้ว่าฉันกำลังเจ็บปวด และฉันต้องการความสบายใจและพลังการรักษาจากเธอ การขยับตัวนั้นน่ากลัวในครั้งแรก คุณรู้สึกว่ากระดูกทุกชิ้นหักและปรับตัว คุณรู้สึกว่านิ้วมือและนิ้วเท้าของคุณยืดออกจนกลายเป็นกรงเล็บ ขากรรไกรของคุณกว้างขึ้นและผิวหนังของคุณรู้สึกเสียวซ่านเมื่อคุณเริ่มมีขนขึ้นเป็นครั้งแรก ฉันไม่เคยบอกใครว่าฉันเปลี่ยนเสื้อผ้า ฉันเรียนรู้ตั้งแต่ยังเด็กมากว่าต้องเก็บสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขหรือรู้สึกสบายใจเป็นความลับ หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าสองสามชุดแรก มันไม่เจ็บอีกต่อไป จริงๆ แล้ว มันเกือบจะสนุกด้วยซ้ำ

ฉันรู้สึกว่าหมาป่าของฉันคันที่จะปล่อยตัวออกมาเมื่อฉันเข้าใกล้ขอบป่า ฝูงหมาป่าซิลเวอร์มูนเป็นเจ้าของอาณาเขตของมันในโอเรกอนตะวันออกที่ เชิงเขาบลู ฉันชอบกลิ่นอากาศบนภูเขา เช้านี้อากาศเย็นสบาย มีลมเย็นพัดเบาๆ ไม่นานหิมะก็จะตก เมื่อฉันไปถึงขอบป่า ฉันมองไปรอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่าอยู่คนเดียว จากนั้นจึงถอดเสื้อผ้าออกเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

หมาป่าของฉันมีความสุขมากที่ได้เป็นอิสระและวิ่งเล่นในป่า ประสาทรับกลิ่นที่เฉียบแหลมของเราสามารถรับรู้กลิ่นต่างๆ ได้ ต้นสนที่มีน้ำเลี้ยง เห็ดที่ขึ้นอยู่บน พื้นป่า แม่น้ำที่อยู่ข้างหน้า สัตว์ป่าทั้งหมดวิ่งเล่นอย่างอิสระในต้นไม้ ในเวลาอันสั้น เราก็มาถึงแม่น้ำแล้ว ฉันเปลี่ยนร่างกลับเป็นมนุษย์ในขณะที่ไถลตัวลงไปตามแม่น้ำเพื่อจุ่มเท้าลงในน้ำเย็นยะเยือก นี่เป็นจุดโปรดของฉันในโลกทั้งใบ

ฉันนอน นิ่งๆ บนพื้นแม่น้ำ จุ่มเท้าลงในน้ำเย็นยะเยือกเพียงแค่ฟังเสียงป่าไม้รอบๆ ตัว ฉันชอบฟังเสียงนกร้องและเคาะลูกนก ฉันได้ยินเสียงไม้เคาะในพุ่มไม้ฝั่งตรงข้ามและลืมตาขึ้นมองเห็นกวางตัวเมียที่สวยงาม ขนสีน้ำตาลอ่อนของมันคล้ายกับกำมะหยี่ที่อ่อนนุ่มที่สุด มันสง่างามด้วยความงามของมัน เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างตื่นตัวแต่ไม่หวาดกลัว ทันใดนั้น เธอก็เริ่มวิ่งเข้าไปในป่าลึกขึ้นเรื่อยๆ และฉันรู้สึกเจ็บปวดใจที่ไม่สามารถไปกับเธอได้ ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เป็นอิสระ

ในชีวิตของฉันมีอยู่หลายครั้งที่ฉันคิดที่จะวิ่งหนี การวิ่งหนีหมายถึงการกลายเป็นผู้ร้าย และบ่อยครั้งที่หมาป่าที่ไม่มีฝูงจะถูกมองว่าเป็นอันตรายและถูกฆ่าทันที หมาป่าถูกมองว่าไม่ซื่อสัตย์ต่อสิ่งใดหรือใครก็ตาม พวกมันใช้ชีวิตตามเงื่อนไขของตัวเองโดยปฏิเสธที่จะยอมจำนนต่ออัลฟ่า ฝูงมองว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ไม่เป็นธรรมชาติและรู้สึกว่ามันเป็นความไม่สมดุลในธรรมชาติ สำหรับมนุษย์หมาป่า ทุกสิ่งมีสถานะในชีวิต มีคำสั่ง ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่นอกเหนือจากคำสั่งนั้นถือเป็นอันตราย

ฉันรู้ว่าถึงเวลาต้องไปแล้ว ฉันรู้ว่าฉันต้องกลับไปที่บ้านพักคนเลี้ยงสัตว์ก่อนที่ทุกคนจะตื่น พวกเขาคงคาดหวังว่าจะได้ทานอาหารเช้า และฉันคงโดนตีอย่างหนักถ้าพวกเขาต้องรออาหารเช้า ฉันเกลียดสถานะของตัวเองในชีวิต แต่ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ ฉันเป็นปีศาจ ฉันคือคนที่ฆ่าพี่ชายของฉัน

รายชื่อบท

  1. บทที่ 1

    ฉันตื่นก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเสียอีก วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบ 18 ปีของฉัน ในชีวิตของเด็กทั่วไป วันนี้คงเป็นวันที่ควรเฉลิมฉลอง แต่สำหรับฉันแล้ว วันนี้คงไม่ต่างจากเมื่อวานหรือวันก่อน ฉันกลิ้งออกจากที่นอนชั่วคราวที่ฉันจัดไว้ในห้องและไปล้างหน้าในอ่างล้างหน้า ฉันเหลือบเห็นใบหน้าของตัวเองในกระจกและเห็นว่ารอยฟ

  2. บทที่ 2

    หมาป่าของฉันมีความสุขน้อยลงเมื่อต้องเดินทางกลับบ้าน มันรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันรู้ว่าเราต้องก้มหน้าก้มตารับการตบและการเรียกชื่อ อีกหนึ่งวันของเรา อีกหนึ่งวันที่เราอยากจะอยู่ที่อื่นที่ไม่ใช่ที่นี่ เราทั้งคู่ต่างรู้ดีว่าวันนี้จะเป็นวันที่แย่ที่สุดวันหนึ่ง วันนี้เป็นการเตือนใจฝูงของฉันทั้งหมด โดยเฉพาะพ

  3. บทที่ 3

    ฉันไม่รังเกียจที่จะทำความสะอาด โดยปกติแล้ว ฉันสามารถอยู่ห่างจากสมาชิกฝูงได้ และเนื่องจากฉันทำความสะอาดทุกวัน จึงไม่มีอะไรมากที่ต้องทำ บ้านพักฝูงของเรามีห้องพักแขกสิบห้องที่ว่างเปล่าอยู่ในขณะนี้ ฉันเริ่มต้นด้วยการเปิดหน้าต่างทั้งหมดเพื่อระบายอากาศในห้องที่ไม่ได้ใช้ ฉันชอบสูดอากาศบริสุทธิ์บนภูเขาที่พั

  4. บทที่ 4

    มุมมองของคาเลบ การเป็นอัลฟ่าหมายความว่าฉันจะต้องทำบางอย่างในบางครั้งที่ฉันไม่อยากทำ Mabon Ball เป็นหนึ่งในนั้น ฉันเกลียดการอยู่ท่ามกลางผู้คนที่พยายามประจบประแจงอัลฟ่า ฉันไม่ชอบคนหลอกลวงอย่างมาก ฉันอยากวิ่งผ่านป่า ตรวจตราชายแดน หรือฝึกฝนกับนักรบของฉันมากกว่า น่าเสียดายที่การเมืองบังคับให้ฉันต้องเข้าร

  5. บทที่ 5

    มุมมองของคาเลบ ฉันเกลียดที่ต้องตื่นนอนบนเตียงแปลกๆ ฉันเกลียดยิ่งกว่าที่กิจวัตรประจำวันของฉันไม่เป็นไปตามปกติ ตามปกติแล้วฉันจะตื่นก่อนคนอื่นๆ เกือบทุกคน ฉันรีบสวมกางเกงวอร์มโดยไม่สนใจแม้แต่เสื้อตัวเดียว ฉันใช้เวลาอันน้อยนิดที่อยู่คนเดียวไปกับการตามใจตัวเอง วันที่เหลือของฉันเต็มไปด้วยการประชุม การฝึกอ

  6. บทที่ 6

    มุมมองของแดฟนี หลังจากทะเลาะกับเฮเทอร์ ฉันก็ทำความสะอาดห้องอาหาร ฉันพยายามหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับฝูงของฉันและสมาชิกฝูงที่มาเยี่ยมด้วย ทันทีที่ฉันทำความสะอาดห้องอาหารเสร็จ ฉันก็ล้างจานและถอยกลับเข้าห้อง คนอื่นๆ ต่างก็ยุ่งอยู่กับการเป็นห่วงฝูงที่มาเยี่ยม ฉันแค่อยากหายตัวไป เช้าวันรุ่งขึ้น คอของฉันยังคง

  7. บทที่ 7

    มุมมองของคาเลบ ฉันค่อยๆ กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า จิตใจของฉันยังคงหวนคิดถึงหมาป่าสาวที่ฉันเห็นที่แม่น้ำ ฉันรู้จักหมาป่าทุกตัวในฝูงของฉัน รวมถึงลูกหมาป่าด้วย มันไม่ได้อยู่ในฝูงของฉัน และมันไม่ใช่ตัวโกง ดังนั้นมันคงอยู่ในฝูงของพระจันทร์สีเงิน ฉันยิ้มในขณะที่เปลี่ยนร่างกลับเป็นมนุษย์และสวมกางเกงวอร์มและรอง

  8. บทที่ 8

    มุมมองของแดฟนี ฉันรู้สึกประหม่าตลอดทั้งเช้า กลัวว่าความลับของฉันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงจะถูกเปิดเผย แต่ฉันก็สงบลงตลอดทั้งวันเพราะมันยังคงเป็นเรื่องปกติ อาหารเช้ามีปริมาณมากกว่าปกติเพราะมีแขกมาเยี่ยม Alpha ตัดสินใจว่าฉันซุ่มซ่ามเกินกว่าจะเสิร์ฟแขกของเรา ดังนั้นเขาจึงสั่งโอเมก้าบางส่วนจากแขกของเรามาเส

  9. บทที่ 9

    มุมมองของคาเลบ ความอยากรู้อยากเห็นเริ่มครอบงำฉัน ฉันต้องการรู้ว่าสาวหมาป่าที่ฉันเห็นเมื่อเช้านี้เป็นใคร ฉันไม่สามารถลืมเธอไปได้เลย ธีโอพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของฉันโดยพูดถึงตารางการฝึกของสัปดาห์หน้า แต่ใจของฉันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ในที่สุด เขาก็ยอมแพ้และถามฉันว่าฉันอยากเดินไปรอบๆ อาณาเขตของฝูงนี้ไห

  10. บทที่ 10

    มุมมองของธีโอ ฉันเก่งมากในการรวบรวมข้อมูลจากผู้คนและคอมพิวเตอร์ ฉันกลายเป็นนักสืบหลังจากเพื่อนของฉันเสียชีวิต มิแรนดาที่รักของฉัน ความตายพรากเธอไปจากอ้อมอกของฉันเร็วเกินไป มิแรนดาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นเป็นช่วงตะวันออกของรัฐโอเรกอนในเดือนมกราคม ถนนลื่น และในที่สุดเราก็พบรถจี๊ป

หมวดหมู่ มนุษย์หมาป่า

تم النسخ بنجاح!