Rozdział 69

Przerażona i zdezorientowana, natychmiast próbuję krzyczeć. Dźwięk jest stłumiony, gdy duża, zrogowaciała dłoń naciska mi na usta. Walczę tak gwałtownie, jak tylko mogę, kopiąc i uderzając pięściami w ciemnościach. Słyszę, jak mój napastnik chrząka, ale jego uścisk na mnie nie słabnie.

Strach i adrenalina krążą w moich żyłach. Kiedy moje kopanie i bicie nie powstrzymują mojego napastnika, przechodzę do drapania, gwałtownie skrobiąc paznokciami tam, gdzie przypuszczam, że jego twarz może być w ciemności.

Słyszę wyraźnie męski głos, który chrząka, gdy moje ataki w końcu dochodzą do skutku. W odpowiedzi rzuca mną o ścianę zaułka i próbuje przycisnąć moje ramiona do boków. Nawet z przypływem siły, jaki daje mi adrenalina, mężczyzna jest ode mnie znacznie większy. Nie mam szans pokonać go sama.