Rozdział 384

„Więc co się stało?” zapytałem. „Jak to się stało, że żyliście długo i szczęśliwie?”

„Na początku nie” – przyznał. „Toczyła się wielka bitwa. Sabat Sawol nie docenił tego, że zabrałem jednego z nich, zwłaszcza córkę przywódcy. Chcieli ją odzyskać i rozpoczęli wojnę z imperium. Sabat Sawol był silny dzięki swojej telepatii i sprawił, że wielu moich wojowników zmieniło strony i walczyło z imperium. To była niemal przegrana bitwa; niewielka liczba wojowników, którzy mi pozostali, nie dorównywała liczbie wojowników, których nawrócili na swoją stronę. Jeden z moich wojowników, pod wpływem telepatii, wydostał twoją matkę, Emalyn, z lochu, a ona rzuciła się na pomoc w bitwie, nie wiedząc, czego się spodziewać. Utknąłem w sytuacji, w której przytrzymywali mnie moi ludzie, podczas gdy jej ojciec zamierzał użyć topora, aby ściąć mi głowę...”

Złapałem oddech i zakryłem usta dłońmi, szeroko otwierając oczy z czujności. Oczywiste było, że nie umarł, inaczej nie opowiadałby mi tej historii. Moje jedyne założenie było takie, że moja matka dotarła do niego na czas i uratowała mu życie.