Κεφάλαιο 5 Αρ.5

Η Έμμα λαχταρούσε να υποταχθεί στη δίνη του πάθους, να αφήσει αυτόν τον άντρα να σβήσει τις αναμνήσεις της χειρότερης μέρας της ζωής της.

« Δεν είμαι η Γκρέις», ψιθύρισε με τη λίγη δύναμη που της είχε απομείνει.

Το ξόρκι έσπασε. Κάτι μέσα του έσπασε καθώς απωθούσε τον εαυτό του από αυτόν τον απατεώνα. Αυτή η κοινή πόρνη. Όχι η Χάρη του.

« Όχι. Δεν είσαι».

Η Έμμα νόμιζε ότι θα ήταν θυμωμένος, αλλά ξαφνιάστηκε όταν είδε μια τραγική θλίψη στα μάτια του. Πονούσε. Όπως ακριβώς ήταν.

« Αλλά μπορώ να είμαι αυτή. Μπορώ να είμαι η Γκρέις για σένα, αν αυτό θα ήθελες», είπε η Έμμα. Προσπάθησε να μην νιώσει καμία συμπάθεια για εκείνον. Αυτή είναι μια επιχειρηματική συμφωνία, σκέφτηκε. Απλά μια επιχειρηματική συμφωνία.

Ο Γουίλ χλεύασε και ανακάθισε, προσπαθώντας να βάλει τόση απόσταση μεταξύ τους χωρίς να σηκωθεί από το κρεβάτι. Πώς μπόρεσε να μπερδέψει αυτή την πόρνη για τη χάρη του; Τώρα που καθαρίστηκε, ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν όμορφη. Και υπό άλλες συνθήκες, είχε κάθε πρόθεση να τελειώσει αυτό που ξεκίνησαν. Όχι όμως έτσι.

«Φυσικά, θα μπορούσες. Είμαι βέβαιος ότι έχετε προσποιηθεί ότι είστε πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι στο παρελθόν», της ειρωνεύτηκε.

Η Έμμα γούρλωσε τα μάτια της. Ένιωσε πολύ εκτεθειμένη και άρπαξε το μπουρνούζι της για να καλύψει.

« Δεν είναι έτσι. Δεν είμαι…» απομάκρυνε το βλέμμα από πάνω του. «Δεν είμαι ιερόδουλη. Δεν είχα καν κάνει ποτέ σεξ πριν. Αλλά χρειάζομαι χρήματα».

Ο Γουίλ βούρκωσε. Όμως η έκφρασή του μαλακώθηκε.

« Παρθένα;» ρώτησε. Αυτό ήταν εκπληκτικό.

Η Έμμα συνέχισε να κοιτάζει μακριά του. Ένα εξαγριωμένο κοκκίνισμα απλώθηκε στο πρόσωπό της. Ο Γουίλ άπλωσε το κρεβάτι και έσφιξε το πρόσωπό της.

« Κοίταξέ με», είπε. Τον κοίταξε με ένα λυπημένο, προκλητικό βλέμμα στα μάτια της. «Πες μου το όνομά σου», χαμογέλασε.

Εκείνη σχεδόν γέλασε. Εδώ ήταν, καθισμένη γυμνή σε ένα κρεβάτι σε μια σουίτα ξενοδοχείου με έναν σέξι άγνωστο. Και ένιωθε πιο ανάλαφρη από ό,τι είχε εδώ και πολύ καιρό.

«Είμαι η Έμμα», απάντησε εκείνη. Η Έμμα βρέθηκε να τον κοιτάζει επίμονα. Κάτι στο βλέμμα του έφαγε τις άμυνες της. Ήταν σαν παραμύθι. Η πριγκίπισσα σώζεται από βέβαιο δρόμο από τον όμορφο πρίγκιπα. Αλλά αυτή η φαντασίωση εξαφανίστηκε από την τερατώδη προδοσία πριν από λίγο καιρό. Τώρα ήταν σχεδόν εργάτρια του σεξ που χρησιμοποιούσε αυτόν τον άντρα για χρήματα.

Η Έμμα είδε πολλά συναισθήματα να αναβοσβήνουν στο πρόσωπό του. Αυτό που κατακάθισε ήταν κάτι σκοτεινό και ανατριχιαστικό. Τον έκανε να νιώθει επικίνδυνος.

Υπήρχε κάτι πάνω της που τον κέντρισε το ενδιαφέρον. Τράβηξε το μπουρνούζι προς τα κάτω, εκθέτοντας την. Η Έμμα συρρικνώθηκε στον εαυτό της σε μια προσπάθεια να κρυφτεί. Τα μάτια του σάρωναν το γυμνό κορμί της. Η Έμμα έτρεμε κάτω από το βλέμμα του.

Αυτά τα μάτια, σκέφτηκε. Ήταν τόσο σέξι, και το ήξερε επίσης.

Η Έμμα έχανε τα νεύρα της. Τι σκεφτόταν; Έπρεπε να φύγει από εκεί.

« Εγώ…μμ, θα φύγω», τσίριξε εκείνη.

« Χμμ. Θα φύγεις γυμνός;» Ο Γουίλ χαμογέλασε, γέρνοντας πιο κοντά της.

« Μπορώ να ξαναβάλω τα παλιά μου ρούχα», απάντησε η Έμμα.

« Είναι βρεγμένα και κατεστραμμένα», βούιξε ο Γουίλ στον λαιμό της. Η Έμμα δονήθηκε.

«Η οικογένειά μου μπορεί να ανησυχεί για μένα. Η συγκάτοικός μου μπορεί να με περιμένει», ψιθύρισε η Έμμα καθώς ο Γουίλ την ξάπλωσε πάνω στο πολυτελές βελούδινο κρεβάτι.

« Δεν νομίζω», είπε ο Γουίλ καθώς τα δάχτυλά του ιχνηλατούσαν το δέρμα της. Ξεκίνησε από το σαγόνι της και πείραξε το δρόμο του προς το στήθος της. Θα σταματούσε αν το ήθελε. Αλλά ήταν σίγουρος ότι ήθελε να την πάρει. Η Έμμα υποχώρησε. Τύλιξε τα δάχτυλά της στα μαλλιά του και κοίταξε ξανά τα επικίνδυνα μάτια. Οι ανάσες της ήρθαν σε κουρελιασμένο παντελόνι.

« Επιτέλους», απάντησε ο Γουίλ καθώς την καταβρόχθιζε με ένα πεινασμένο, πυρετώδες φιλί. Ήταν μια έκρηξη από χείλη, γλώσσες και χέρια. Εκείνη τη στιγμή, η Έμμα επέτρεψε στον εαυτό της να νιώσει. Μπορούσε να ξεχάσει ότι αυτή ήταν μια επιχειρηματική συμφωνία για εκείνη προς το παρόν. Ήθελε απλώς να τον νιώσει. Πάντα φανταζόταν ότι η πρώτη της φορά θα ήταν με τον Ματ, όχι με έναν πλούσιο άγνωστο σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Οι αισθήσεις της ήταν σε υπερένταση και διαπίστωσε ότι δεν την ένοιαζε.

Ο Γουίλ ήξερε ότι δεν ήταν η Γκρέις που στριφογύριζε από κάτω του. Είχε θάψει τις λύπες του σε πολλά διαφορετικά κορίτσια από τότε που την έχασε. Τι άλλο, σκέφτηκε. Τουλάχιστον αυτό δεν είχε κανέναν κίνδυνο. Προσπάθησε να υπενθυμίσει στον εαυτό του να είναι ευγενικός. Τελικά η Έμμα ήταν παρθένα.

Τα αναποδογύρισε έτσι ώστε η Έμμα να είναι από πάνω του. Φώναξε με έκπληξη. Η Έμμα τον ένιωσε όλον από κάτω της. Οι μύες του ήταν αδύνατοι και τεντωμένοι. Το ένα της χέρι παρέμενε μπλεγμένο στα μαλλιά του ενώ το άλλο ακουμπούσε στο στήθος του. Μια μικρή φωτιά άρχισε να χτίζεται στο λάκκο του στομάχου της. Το ένστικτο κυρίευσε και άρχισε να τον κοπανάει για να εκτονώσει τη νόστιμη ένταση που ανέβαινε μέσα της. Η υγρασία μεγάλωσε ανάμεσα στους μηρούς της και ένα μικρό μουγκρητό ξέφυγε από τα χείλη της καθώς ένιωσε τον Γουίλ να σκληραίνει από κάτω της. Ο Ματ δεν την είχε κάνει ποτέ να νιώθει έτσι.

« Σιγά», είπε ο Γουίλ, τραβώντας ένα μέρος από πάνω της. «Προσπαθώ να το κάνω πιο χαλαρό μαζί σου». Λαχανιάζονταν και οι δύο.

Η Έμμα τον κοίταξε επίμονα. Δεν μπορούσε να αφήσει τον εαυτό της να πνιγεί σε αυτόν τον ωκεανό απόλαυσης, αλλά ω πόσο ήθελε. Ο Γουίλ δυσκολευόταν να ελέγξει τον εαυτό του.

Εκείνος αιωρήθηκε πάνω, με ένα χέρι εκατέρωθεν του κεφαλιού της. Έδειχνε θετικά άγριος.

Ο έλεγχος του ήταν λεπτός. Αν τον δόλωσε ξανά έτσι, θα την κατέστρεφε. «…και αργά. Και ευγενικό.”

« Δεν θέλω να είσαι καλός, αργός και ευγενικός», απάντησε η Έμμα. «Θέλω…» Η Έμμα παραμέρισε το κορίτσι που κάποτε αγαπούσε τον Ματ. Πέταξε μακριά την ανεπιθύμητη θετή κόρη, το πιόνι στο παιχνίδι της Τζέιν και της Άννας. Πέταξε μακριά το ωραίο κορίτσι. Ήταν σε αποστολή. Το Will ήταν απλώς το μέσο για έναν σκοπό.

« Αλλά θέλω να με γαμήσεις».

Τα μάτια του Γουίλ έλαμψαν από άγριο κίνδυνο. Χωρίς λέξη, απομακρύνθηκε από κοντά της και έφτασε στο κομοδίνο. Έβγαλε ένα πακέτο αλουμινόχαρτο και το άνοιξε με τα δόντια του. Θα γλίστρησε το προφυλακτικό στο εντυπωσιακό του μήκος. Η Έμμα το πήρε για πρώτη φορά. Δεν είχε δει ποτέ ένα στην πραγματική ζωή. Υποτίθεται ότι είναι τόσο μεγάλα; Αυτό θα πονέσει;

Ο Γουίλ δεν απάντησε, βούτηξε μέσα της μονομιάς. Έκοψε την ανάσα της Έμμα. Ο αέρας έφυγε από το σώμα της καθώς την τέντωσε από μέσα προς τα έξω.

« Θεέ μου», ψιθύρισε εκείνη. Ο πόνος που περίμενε δεν ήρθε. Αντίθετα, ένιωσε υγρή πληρότητα και έντονο σφύγμα ανάμεσα στους μηρούς της. Είχε αγγίξει τον εαυτό της πριν, αλλά τίποτα δεν ένιωθε ποτέ έτσι. Άφησε το σώμα της να κυριαρχήσει και άρχισε να κινείται εναντίον του.

« Πονάει;» βρόντηξε.

« Όχι», απάντησε η Έμμα. "Συνεχίζω." Παρακαλώ συνεχίστε να κινείστε.

Ο Γουίλ πέταξε το κεφάλι του πίσω και πήρε αργές ανάσες σε μια προσπάθεια να ελέγξει τον εαυτό του. Θα ήταν τόσο εύκολο να τη συντρίψεις. Και όσο τολμηρή κι αν ενεργούσε, ήταν ακόμα παρθένα και δεν ήθελε να την καταστρέψει. Την ένιωσε να αρχίζει να κινείται εναντίον του. Την κοίταξε από κάτω. Τα μάτια της ήταν κλειστά και έπιανε τα σεντόνια με όλες της τις δυνάμεις. Μικρό παντελόνι και γκρίνια ξέφευγαν από τα ανοιχτά χείλη της.

« Άνοιξε τα μάτια σου. Θέλω να με κοιτάς όταν σε κάνω να τελειώσεις».

Τα μάτια της Έμμα άνοιξαν μετά από εντολή του. Τα αναποδογύρισε ξανά. Τα χέρια του Γουίλ άρπαξαν τους γοφούς της και άρχισε να την αναπηδά πάνω-κάτω κατά μήκος του παλλόμενου μέλους του.

« Αγία σκατά», βόγκηξε εκείνη καθώς άρχισε να της χώνεται εγκαίρως με την αναπήδηση. Πέταξε την πλάτη της και προσπάθησε να μην χάσει τον εαυτό της σε αυτά τα επικίνδυνα μάτια.

« Τα μάτια πάνω μου», ζήτησε. Τον κοίταξε πίσω. Μπορώ να υποχωρήσω προς το παρόν. Μόνο για τώρα. «Πώς είναι αυτό;»

« Καλό. Τόσο καλά», απάντησε η Έμμα λαχανιασμένη. Η ζέστη άρχισε να κυλά ανάμεσα στα πόδια της. Ήταν τόσο έντονο που δεν ήξερε αν να συγκρατηθεί ή να το αφήσει. Ο Γουίλ τρύπησε ανελέητα μέσα της. Αντλώντας μέσα και έξω μέχρι που και οι δύο ήταν ασυνάρτητοι με την ευχαρίστηση. Το μυαλό της Έμμα ήταν άδειο και δεν μπορούσε να επικεντρωθεί σε τίποτα παρά μόνο στον ρυθμό που δημιούργησε ο Γουίλ με το σώμα της. Τώρα κατάλαβε γιατί οι άνθρωποι ήθελαν σεξ όλη την ώρα. Δεν ήθελε ποτέ να σταματήσει. Η λαβή του Will σφίχτηκε στους γοφούς της Emma και με μια τελευταία ώθηση, ήρθαν και οι δύο.

Η Έμμα σωριάστηκε στο στήθος του, με κομμένη την ανάσα και ξόδεψε. Το χέρι του Γουίλ την κράτησε πάνω του. Δεν είπαν τίποτα καθώς προσπαθούσαν να ξαναπάρουν την ανάσα τους. Μετά από λίγα λεπτά, η Έμμα συνειδητοποίησε ότι ο Γουίλ είχε αποκοιμηθεί. Όμως το μυαλό της στροβιλιζόταν τόσο βίαια που η παρηγοριά του ύπνου της ξέφυγε. Ξεμπερδεύτηκε από τα χέρια του Γουίλ και τον σκέπασε με μια από τις πολλές κουβέρτες. Τυλίχτηκε με ένα μεγάλο μπουρνούζι και κάθισε δίπλα στο παράθυρο.

Πρέπει να καθόταν εκεί για ώρες. Είχε σχεδόν ξημερώσει. Ο ήλιος είχε δύσει στην παλιά της ζωή. Αλλά ξαφνιάστηκε όταν ανακάλυψε ότι είχε ακόμα μερικά δάκρυα να χύσει για αυτό. Μετά την τρελή νύχτα που πέρασε, η Έμμα άφησε όλα τα εμφιαλωμένα συναισθήματά της να κυλήσουν και έκλαψε. Έκλαψε για τον αλκοολικό πατέρα της, για την κακοποίηση που υπέστη στα χέρια της Τζέιν και της Άννας. Έκλαψε για την προδοσία του Ματ και της Βίβιαν. Και τέλος, έκλαψε για τον εαυτό της. Ένιωθε τόσο σπασμένη και μόνη.

Ο Γουίλ την παρακολούθησε για λίγο. Κάθισε σιωπηλή και ακίνητη για πολλή ώρα. Μετά από το πουθενά, άρχισε να κλαίει. Ήταν έκπληκτος. Τι λυπημένο κορίτσι, σκέφτηκε. Δεν ήταν σαν καμία γυναίκα που είχε συναντήσει ποτέ πριν. Ήταν γενναία και τολμηρή παρόλο που δεν το ήξερε.

« Ήμουν τόσο καλός;» ρώτησε ο Γουίλ σε μια προσπάθεια να ελαφρύνει τη διάθεση.

Η Έμμα ξεφύσηξε και γύρισε. Ο Γουίλ στηρίχτηκε από τον έναν αγκώνα και την κοίταξε με ένα αρπακτικό βλέμμα στα μάτια. Οι κουβέρτες ήταν στρατηγικά ντυμένες πάνω του και σκιαγραφούσαν κάθε λεπτομέρεια του σώματός του. Ένα σώμα που η Έμμα γνώριζε πλέον πολύ καλά.

Η Έμμα σκούπισε βιαστικά τα δάκρυα από τα μάτια της.

« Ξεπεράστε τον εαυτό σας, δεν είναι ο λόγος που κλαίω», θύμωσε η Έμμα. «Ευχαριστώ, για όλα».

Ο Γουίλ της χαμογέλασε και άναψε ένα τσιγάρο,

« Ας τακτοποιήσουμε τον λογαριασμό. Πόσο θέλεις;»

Η Έμμα πήρε μια βαθιά ανάσα και του έσφιξε τους ώμους της. Δεν ήταν καιρός για φόβο ή αβεβαιότητα. Αν αυτό επρόκειτο να λειτουργήσει, έπρεπε να είναι ασφαλής.

“ 50.000 $.”