Rozdział 61

Eli zakrywa mi głowę kapturem, więc nie widzę dokąd idziemy. To wystarczy, żebym mogła oddychać, a także zobaczyć tu i ówdzie drobinki światła, ale nic konkretnego. Idziemy przez większość nocy, zanim dotrzemy do grupy samochodów. „Dokąd mnie zabierasz?” To nie pierwszy raz, kiedy pytam, i spotyka mnie ta sama cisza, którą otrzymywałam za każdym razem. Eli nie powiedział do mnie ani słowa odkąd wyjechaliśmy.

Dojeżdżamy do dużego SUV-a, on zdejmuje maskę, otwiera butelkę wody i oferuje mi ją. Ponieważ nie była otwarta, zanim mi ją zaproponował, otwieram usta i pozwalam mu ją nalać. Mogę długo wytrzymać bez wody, ale jeśli on mi ją oferuje, wezmę to, co mogę dostać, kiedy mogę to dostać.

Kiedy skończyłem, założył mi srebrne kajdany na kostki, założył z powrotem maskę, a następnie wepchnął mnie do tyłu SUV-a, zasłaniając mnie pokrywą bagażnika. Teraz nikt nie może mnie zobaczyć z zewnątrz, a to, co mogłem zobaczyć z torby na głowie, jest zakryte.