Bölüm 23 Kaza Sonucu Çarpışma

Bir ara şiddetli yağmur yağmaya başladı. Sophia, ölü bir kalple yağmura doğru yürüyor, soğuk yağmur damlalarının sanki dünyaya karşı sessiz bir suçlamaymış gibi acımasızca vücuduna çarpmasına izin veriyordu.

Sekiz yıllık tutku, sekiz yıllık aptalca bekleyiş, artık uyanma zamanı!

Soğuk yağmur, elbiselerinin arasından sızıp yüreğine kadar ulaşıyordu. Sophia hüzünle güldü, kahkahası kendiyle alay etme ve umutsuzlukla doluydu. Gülüyordu, gülüyordu ama gözyaşları kopmuş bir ipten boncuklar gibi dökülüyor, yağmurla karışıyor, bunların gözyaşı mı yağmur mu olduğunu anlamak imkânsız hale geliyordu.