Rozdział 154

Nina

Przez godziny po tym, jak zwymiotowałam lekarstwo, słyszałam tylko dźwięki Edwarda bijącego Enza w pokoju obok. Chciałabym móc tam po prostu wejść i go powstrzymać, ale wiedziałam, że to daremny wysiłek; musiałam być mądra, jeśli naprawdę chciałam wydostać Enza i mnie z tego miejsca.

Podczas gdy Edward był obok, zaplanowałam ucieczkę. Zauważyłam go kiedyś, gdy tu przyjechałam, włożył karteczkę do jego kieszeni po użyciu klawiatury na moich drzwiach. Zapomniałam o tym z powodu leków, ale teraz, gdy znów byłam trzeźwa, widziałam to wyraźnie w mojej głowie. Edward musiał zmieniać kody na drzwiach za każdym razem, gdy przyprowadzał nowego „pacjenta”, więc trzymał kody w kieszeni na wypadek, gdyby zapomniał. Gdybym mogła wyciągnąć kody z jego kieszeni, mogłabym wymknąć się ponownie, gdy go nie będzie i dostać się do pokoju Enza.