บทที่ 18

มุมมองของจูดี้

“ฉันคงต้องไปแล้ว” ฉันพูดอย่างรวดเร็วโดยละสายตาจากอีธาน “ขอบคุณสำหรับโอกาสนี้นะ อัลฟ่า บางทีเราอาจแลกเบอร์กันเพื่อคุยเรื่องตารางงานของฉันได้ ฉันจะได้เซ็นสัญญาเมื่อกลับมา”

เกวินจ้องมองฉันสักครู่ ใบหน้าของเขาอ่านยาก