บทที่ 13 อารมณ์และความสับสน

คิอาร่า

ฉันไม่เชื่อเลยว่าเขาทำแบบนั้น ไอ้เวรเอ๊ย! ฉันต้องจับมันให้ได้เพราะเรื่องนี้!

“ พวกเรา?” เลียมพูดอีกครั้ง ดวงตาของเขาเป็นสีน้ำเงินเข้มราวกับแม่เหล็ก “จัสติน ฝึกต่อไปเถอะ”