Rozdział 145 Zimna, ciemna otchłań pamięci

Było to najboleśniejsze doświadczenie, jakie Bella stłumiła głęboko w sercu.

Po stracie nienarodzonego dziecka dwa lata temu Bella nie ośmieliła się przejść obok żadnego sklepu z artykułami dla matek i dzieci. Nie chciała też słyszeć, jak ktoś rozmawia o dzieciach. Nawet gdy widziała zdjęcia niemowląt w telewizji, trzymała się za bolącą głowę i płakała sama.

Bella zawsze będzie pamiętać tę śnieżną Wigilię sprzed dwóch lat. Pojechała z Nigelem na plażę, żeby zobaczyć śnieg. Niespodziewanie, w drodze tam, mieli wypadek samochodowy. Chciała uratować Nigela, więc zignorowała swój ból, niosła go na plecach i wsiadła do taksówki, żeby pojechać do szpitala. To dało Nigelowi trochę czasu na ratunek.