Rozdział 2

Od tamtej pory nikt już nie przejmował się tym człowiekiem.

Czując, że Su Ziyue na niego patrzy, przypadkowo podniósł głowę. Jego spojrzenie było tak głębokie jak noc w górach — tajemnicze, ale niebezpieczne. Jego rysy twarzy były ostre i dobrze zdefiniowane, co czyniło go niezwykle przystojnym. Jego zimna aura sięgała w stronę Su Ziyue, co sprawiło, że wstrzymała oddech, ponieważ aura tej osoby była przytłaczająca.

Potem mężczyzna opuścił głowę i uważnie przyjrzał się czerwonemu winu, które trzymał w rękach. Wtedy w jego oczach pojawiło się dziwne spojrzenie.

Następnie Su Ziyue poruszyła ręką, w której trzymała kieliszek z winem.

Odepchnęła Młodego Mistrza Mu, wyglądając na zniesmaczoną. Następnie podeszła do mężczyzny, aby wziąć od niego kieliszek wina. Podnosząc kieliszek przed Młodym Mistrzem Mu, kąciki jej ust wygięły się w uniesiony łuk. „Powiedziałeś mi, że po prostu wypijemy kieliszek wina, prawda? Oczywiście, posłucham twoich słów, Młody Mistrzu Mu.”

Po tych słowach podniosła głowę i jednym haustem wypiła wino. Następnie odrzuciła kieliszek na bok i spojrzała na Su Yige przenikliwym wzrokiem, po czym odwróciła się i wyszła z pokoju.

Mężczyzna ubrany na czarno spojrzał na postać znikającą przy wejściu; uśmiech na jego twarzy był nie do pojęcia.

Po wyjściu z prywatnego pokoju Su Ziyue udała się do łazienki, czując się nieco nieswojo.

Po wyjściu z łazienki zobaczyła Mu Ninghui biegnącą w jej kierunku z kilkoma mężczyznami. Su Ziyue odwróciła się, po czym uciekła. Zanim zdążyła uciec daleko, jej ciało osłabło, ponieważ poczuła odrętwienie rozprzestrzeniające się po całym ciele.

Ogarnięta strachem Su Ziyue wymamrotała: „Jak…”

„ Każdy człowiek ma głupca w rękawie.”

Jasny głos dobiegł zza niej; głos brzmiał gładko jak płynąca woda. Su Ziyue zadrżała, gdy usłyszała głos. W następnej sekundzie wpadła w zimny uścisk.

Su Ziyue poczuła, że ogarnia ją zimna i nieznana aura. Jej wzrok powoli stawał się niewyraźny, a całe ciało osłabło, ale nadal próbowała walczyć. Jej głos brzmiał nieco uwodzicielsko, gdy próbowała przemówić. „P-puść mnie…”

Nie chciała być intrygantką Su Yige, ani upokorzona przez Młodego Mistrza Mu.

„ Czy chcesz zostać schwytany przez Mu Ninghui?” Głos mężczyzny był czysty i przyjemny dla ucha. Na podstawie ostatnich strzępków osądu, jakie jej pozostały, wiedziała, że ta osoba nie była śmieciem takim jak Młody Mistrz Mu.

Mężczyzna opuścił głowę, patrząc na zarumienioną twarz Su Yige; wydawała się przybierać wyraz sugerujący, że się poddała. Mężczyzna zmrużył głębokie i ciemne oczy, gdy ponurość w nich się pogłębiła.

Tymczasem Su Ziyue straciła już przytomność. Nieświadomie wyciągnęła ręce, by owinąć je wokół jego szyi, siłą przyklejając się do mężczyzny.

Mężczyzna opuścił jej głowę i spojrzał na niego . Pochylił ciało, by unieść ją poziomo. Następnie lekko obrócił głowę i poinstruował mężczyzn za sobą: „Wy już nie musicie za mną podążać”.

Chlupot… Następnego dnia Su Ziyue usłyszała dźwięk płynącej wody, zanim otworzyła oczy.

Wyrwana ze snu Su Ziyue próbowała usiąść z irytacji, ale niespodziewanie, w chwili gdy poruszyła mięśniem, całe jej ciało zaczęło boleć.

Trzask.

W tym momencie dźwięk płynącej wody ustał. Następnie nastąpił dźwięk otwieranych drzwi.

Su Ziyue podniosła się z całych sił, a mężczyzna, który wyszedł z prysznica, wymienił z nią spojrzenia.

Mężczyzna był wysoki i umięśniony. Miał tylko ręcznik owinięty wokół talii, aby zakryć intymne części ciała. Jego sylwetka była jeszcze ładniejsza niż koreańskiej gwiazdy popu, którą ubóstwiała. Nie mogła powstrzymać się od liczenia jego mięśni brzucha. Jeden, dwa… osiem paków!

„ Jesteś obudzony.”

Jego głos był tak przyjemny dla ucha, że dostała gęsiej skórki. Jego głos całkowicie pasował do jego sylwetki.

Oszołomiona Su Ziyue podniosła głowę. Patrząc na nieznaną, ale nieco znajomą twarz, przeszukała swoje wspomnienia i nagle przypomniała sobie tę osobę. To był mężczyzna, od którego wczoraj wieczorem wzięła wino w prywatnym pokoju.

„ Jak to się stało?”

Nie musiała zbyt wiele myśleć, bo już wiedziała, co się stało.

Mężczyzna podszedł do niej. Rzucił jej spojrzenie na twarz, po czym spokojnie powiedział: „Qin Muchen”.

Powiedział jej swoje imię.

Ciepłe powietrze na jego ciele wskazywało, że niedawno wziął gorący prysznic. Jednak gdy się do niej zbliżył, Si Ziyue poczuła zimną aurę, przez którą podświadomie zadrżała.

Gdy zbliżył się do niej jeszcze bardziej, zobaczyła podejrzane czerwone ślady na jego ciele. Następnie opuściła głowę, by spojrzeć na siebie i krzyknęła. Natychmiast chwyciła prześcieradło i owinęła się nim ciasno.

„ Wczorajsze wino…”