Rozdział 32 Poddaj mi się

Mój sen został zakłócony przez skrzypiący dźwięk otwieranych drzwi, który dotarł do mojego ucha. Z trudem otworzyłem oczy, ponieważ światło, które dochodziło z drzwi, przenikało przez moje zamknięte powieki.

Zimna podłoga, na której leżałem, była twarda jak skała, a każdy centymetr mojego ciała bardzo bolał. Jęknąłem cicho, moje zmysły powoli budziły się do surowej rzeczywistości wokół mnie. Nie jestem pewien, czy minęły godziny, czy dni, podczas gdy leżałem nieprzytomny na tej podłodze.

Ostatnią rzeczą, jaką pamiętam, że mi się przytrafiła, była próba Damiena, który prawie mnie zabił w imię kary. Straciłem przytomność i od tamtej pory jestem zamknięty w tym samym pokoju.