บทที่ 68 ตกตะลึง

ผู้จัดการรู้สึกหงุดหงิดมากเมื่อได้ยินพนักงานเสิร์ฟบ่น เขาโกรธมากจนทำสิ่งที่ไม่น่าเชื่อได้ในพริบตา เขาเตะท้องพนักงานเสิร์ฟอย่างแรงจนเธอกระเด็นไปกระแทกพื้น บรรยากาศในร้านเงียบสงัดราวกับถูกเข็มทิ่มลงมา ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างตกใจและหวาดกลัวจนไม่เชื่อว่าเขาจะทำได้ เพราะเขาใจเย็นและมีสติอยู่เสมอ

พนักงานเสิร์ฟยังคงพยายามประมวลผลสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น และอดทนกับความเจ็บปวด เธอยังคงรู้สึกประหลาดใจ เธอไม่สามารถเชื่อได้ว่าผู้จัดการจะชอบเข้าข้างคนนอกมากกว่าเธอ เธอโกรธมาก

เธอได้นอนลงบนพื้น ร่างกายเต็มไปด้วยความเจ็บปวด การเตะนั้นรุนแรงมากจนรู้สึกว่าตัวกำลังลุกเป็นไฟ เธอจับหน้าท้องของตัวเองและกรีดร้องเบาๆ เพราะความเจ็บปวด แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะรู้สึกสงสารเธอ เพราะเธอสมควรได้รับการเตะนั้น