บทที่ 45 ความเจ็บปวด

คำพูดของเธอราวกับหมัดเข้าที่ท้อง เขาคิดว่าเขารู้จักเธอ แต่ชัดเจนว่าไม่ใช่ เขาอยากถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมา และเธอไปอยู่ที่ไหน แต่เขารู้ว่ามันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน และเขาไม่อยากกดดันเธอมากเกินไป

ขณะที่เธอพูด เสียงของเธอเย็นชาและห่างไกลราวกับธารน้ำแข็ง เขาเห็นความเจ็บปวดในดวงตาของเธอ และเขาต้องการเอื้อมมือไปปลอบใจเธอ แต่เขารู้ว่าเธอไม่ต้องการสิ่งนั้น เธอต้องการพื้นที่ส่วนตัวของเธอ

เขาไม่รู้จะพูดอะไรดี ไม่รู้จะพูดอะไรดี เขายืนนิ่งเงียบอย่างอึดอัด ขณะที่เธอจ้องมองเขาด้วยท่าทางที่อ่านไม่ออก คริสได้รับสายจากแอชเชอร์ ดังนั้นเมื่อเขารับสาย เธอจึงได้ยินเสียงของแอชเชอร์ แต่เธอไม่รู้สึกอะไรเลย ใบหน้าของเธอยังคงเย็นชา แต่เมื่อได้ยินแอชเชอร์พูดถึงเรื่องการบำบัด อารมณ์ของเธอก็พร่ามัวเล็กน้อย เมื่อเขาคุย โทรศัพท์เสร็จ เขาก็มองไปที่คิอาร่าอย่างไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรดี แต่คิอาร่าก็พูดก่อนเขา