บทที่ 4 อิตาลี/ประธาน Kiara Thompson!

หลังจากที่ Kiara จากไปเมื่อเจ็ดปีก่อน Asher ก็ก้าวขึ้นมาเป็น CEO ของบริษัท FS ที่น่าเกรงขามและร่ำรวยที่สุด ด้วยดวงตาสีแดงเย็นชาและผมสีดำดุจไหมของเขา

“เอ่อ แอชเชอร์ที่รัก เราแต่งงานกันมาหลายปีแล้ว” “อย่า… คุณไม่คิดว่าถึงเวลาที่ฉันจะคลอดลูกให้คุณแล้วเหรอ” โคลอีพยายามจะโอบคอเขา แต่กลับสั่นสะท้านด้วยความกลัวเมื่อเห็นดวงตาเย็นชาที่เขาจ้องมองมาที่เธอ

“เป็นเพราะคิอาร่าเหรอ? เธอตายไปนานแล้ว เธอควรลืมเรื่องผู้หญิงแบบนั้นที่หลอกเธอเพื่อผู้ชายไร้ประโยชน์อีกคนไปซะ!” โคลอีเบิกตากว้างด้วยความกลัวเมื่อมือขวาของอาเชอร์จับคอเธอไว้แน่น

เธอพยายามหายใจในขณะที่คอของเธอเริ่มมีเสียงกรอบแกรบแล้ว

“อย่าได้กล้าพูดแบบนั้นต่อหน้าฉันถ้าคุณไม่อยากถูกฆ่า” น้ำเสียงของแอชเชอร์ดู คุกคามมาก และดวงตาของเขาก็เย็นชาจนมองไม่ไหว โคลอีไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยักหน้าทันทีเพื่อให้เขาปล่อยเธอไป

โคลอีวิ่งหนีจากแอชเชอร์เข้าไปในห้องของเธอทันทีที่เขาปล่อยมือจากคอของเธอ

แต่ละวัน แอชเชอร์ก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ มากกว่า ที่เคย

นับตั้งแต่การแต่งงานของพวกเขาที่คุณนายอัซลีย์จัดให้พวกเขา ไม่เคยแม้แต่วันเดียวที่แอชเชอร์เงยหน้ามองโคลอีด้วยความรักในดวงตาที่เขามีต่อเธอ แต่กลับเต็มไปด้วยความเกลียดชังมากพอแล้ว

“ทำไม” ทำไมเขาถึงมองไม่เห็นฉัน ทำไมเขาถึงไม่รักและดูแลฉัน” เธอไอออกมาอย่างรุนแรงในขณะที่นวดคอของเธอขณะที่เธอพูดออกไป “เธอตายแล้ว” และเธอจะเป็นคนตายสำหรับทุกๆ คนเสมอ ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ก็ตาม” โคลอีเสริม เธอพูดกับตัวเอง

ความจริงที่ว่า Kiara เสียชีวิตไปแล้วคือสิ่งที่ทำให้เธอมีความกล้าหาญทุกวัน เพราะเธอแน่ใจว่าไม่ช้า Asher จะลืม Kiara และรักเธอ (Chloe) อย่างแน่นอน!

ขณะที่เธอกำลังหยิบเสื้อผ้าและกำลังจะเข้าห้องน้ำ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น

“ไอ้เวรนั่นเป็นใคร โทรมาหาฉันในเวลาแบบนี้” เธอขู่ฟ่อและไม่อยากรับสาย แต่คนน่ารำคาญคนนั้นก็ยังโทรมาหาเธออยู่เรื่อยๆ เธอจึงตัดสินใจรับสาย “คราวนี้เรื่องอะไรอีก” เธอรู้สึกหงุดหงิดจึงรีบรับสายทันที

“โคลอี เธอไม่เห็นเหรอว่าใคร โทรมาก่อนที่คุณจะรับสาย!” เทสซี ซึ่งเป็นคนที่โทรหาโคลอีจริงๆ ทะเลาะกับเธอที่ปลายสาย

“ฉัน… ฉันขอโทษแม่ ฉันไม่ได้ตรวจสอบก่อนจะตอบ” เธอรีบขอโทษและรอฟังว่าแม่จะพูดอะไร “แล้วเธอเข้าใจสิ่งที่ฉันถามไหม” เทสซี่ถามขึ้นอย่างกะทันหัน

“แต่ว่า” “แต่แม่ ฉันให้เงินที่มีทั้งหมดไปแล้วนะ บริษัทของพ่อยังประสบปัญหาเหมือนที่แม่บอกอยู่อีกเหรอ” โคลอีเป็นกังวลและถาม

“แน่นอนว่าไม่ใช่ลูกที่โง่เขลาของคุณหรอก... บริษัทของพ่อคุณกำลังไปได้สวยเพราะบริษัทของสามีคุณลงทุนไปมาก” โคลอียิ้มเมื่อได้ยินสิ่งที่เทสซีพูด

“แต่ในฐานะภรรยาที่สวยที่สุดและเป็นภรรยาเพียงคนเดียวของเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดอย่างอาเชอร์ คุณควรจะมีเงินมากพอที่จะแบ่งให้ฉัน” เทสซี่กล่าวเสริม

“เอ่อ….” โคลอีกำลังมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการค้นหาสิ่งที่จะพูดกับเทสซี “ฉันควรทำอย่างไรดี ฉันบอกแม่เกี่ยวกับสถานการณ์ของฉันที่นี่ไม่ได้ เธอจะยิ่งสร้างปัญหาให้ฉันมากขึ้นในอนาคตถ้าเธอพบกับแอชเชอร์!” เธอคิดกับตัวเองอย่างตื่นตระหนก

“อย่ากังวลเรื่องนั้นเลยแม่ สามีของฉันร่ำรวยมาก และฉันจะหาเงิน มาให้คุณมากมายแน่นอน” โคลอีรับรองกับเทสซีก่อนที่เธอจะวางสายทันที

“โชคดีที่เธอไม่ได้ถามฉันเกี่ยวกับแผนการที่จะมีลูกของแอชเชอร์ ฉันเกือบตายวันนี้” โคลอีถอนหายใจด้วยความโล่งใจก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างตัว

-

“ในที่สุด*” บ้านแสนสุข แม่จ๋า ในที่สุดฉันก็ได้กลับมาแก้แค้นให้แม่แล้ว!” ราวกับว่าริมฝีปากของเธอรู้แล้วว่าคิอาร่ากำลังคิดอะไรอยู่ ริมฝีปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้มที่กล้าหาญทันทีที่คิอาร่าลงบันไดเครื่องบินส่วนตัว

“แม่ เราจะไปไหนต่อ?”

“ไปบริษัทของปู่ ถูกต้องแล้ว” เธอหันไปเผชิญหน้ากับลีโอ “เนื่องจากคุณอยู่ที่นี่ ฉันคงต้องรบกวนคุณเรื่องหนึ่ง” คิอาร่าเสริม “ไม่เป็นไรเลย คุณอยากให้ฉันทำอะไร” ลีโอถาม

“ซื้อคฤหาสน์หลังใหญ่ให้ฉันในนามของฉัน เคซีย์กับฉันจะพบคุณเมื่อเราจัดการเรื่องของบริษัทเสร็จเรียบร้อยแล้ว”

“แน่นอน ความปรารถนาของคุณเป็นคำสั่งของฉัน คิอาร่า” ลีโอตั้งใจจะทำตามที่คิอาร่าขอ แต่ก่อนที่เขาจะจากไป” เขาตรวจสอบให้แน่ใจว่ารถที่คิอาร่าจะใช้ ยังคงสภาพดีอยู่

“เคซีย์ ถึงเวลาแล้ว” คิอาร่าประกาศ

เธอก้าวเข้าไปนั่งที่เบาะหน้าของ Lamborghini Gallardo สีน้ำเงิน เธอไม่ได้สนใจที่จะเปิดประตูเบาะหน้าอีกบาน เพราะเคซีย์สามารถเปิดประตูเองได้

เมื่อเห็นว่าเคซีย์ขึ้นรถพร้อมกับเธอแล้ว เธอก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว

(25 นาทีต่อมา)

“ฉันเห็นความกล้าบนใบหน้าของคุณ คุณกล้าเริ่มการประชุมโดยไม่มีประธานได้อย่างไร” คิอาร่าพูดเสียงดังต่อหน้าเคซีย์และรีบวิ่งเข้าไปในห้องประชุมสำนักงานใหญ่ สร้างความรำคาญให้กับการประชุมที่เริ่มต้นไปแล้วโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเธอ

“คุณเป็นใครกันแน่ คุณหนู รู้ไหมว่าคุณอยู่ที่ไหน!” ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งตะโกนใส่คิอาร่าก่อนจะโทรแจ้งหลักทรัพย์

พวกเขาประหลาดใจที่หญิงสาวคนนี้สามารถเข้าไปในบริษัทใหญ่แห่งนี้ได้อย่างไร (ไม่ใช่ใครก็ได้ที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในบริษัทใหญ่ Thompson's แห่งนี้โดยไม่ต้องนัดหมายล่วงหน้า!)

"คุณเห็นไหม ฉันพยายามจะใจดี แต่ดูเหมือนว่าคุณต้องการให้ฉันจัดการเรื่องนี้ด้วยวิธีที่ยากลำบาก" คิอาร่าหัวเราะขณะที่เธอประกาศ แต่ผู้ถือหุ้นกลับหัวเราะเยาะเธอเพราะพวกเขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใครแน่ชัด

“แม่ พวกเขาสร้างความรำคาญให้แม่หรือเปล่า? ฉันควรทำลายชีวิตพวกเขาเพื่อแม่หรือเปล่า?” เมื่อได้ยินสิ่งที่เด็กน้อยพูด ผู้ถือหุ้นก็รู้สึกไม่พอใจ จึงสั่งให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่คิอาร่าและเคซีย์ออกจากห้องประชุมทันที

ประมาณ 7 นาทีต่อมา หลังจากที่ Kiara ทุบตีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่กล้าแตะต้องเธอจนแหลกละเอียดแล้ว เธอก็เผชิญหน้ากับผู้ถือหุ้นที่ในที่สุดก็รู้ว่าเธอเป็นใคร

“พวกเราต้องขออภัย ประธาน คิอาร่า ธอมป์สัน! พวกเราไม่ทราบว่าคุณเป็นลูกสาวของประธานที่เกษียณอายุแล้ว โทมัส ธอมป์สัน!” ผู้ถือหุ้นทุกคนลุกจากที่นั่งของตน ก่อนจะก้มหน้าลงและขอโทษคิอาร่าทันที

พวกเขาไม่อาจเชื่อได้ว่าพวกเขากล้าที่จะขัดใจลูกสาวของโทมัส ทอมป์สันที่ลือกันว่าดุร้ายและโหดร้าย!

"เย้" มนุษย์นั้นคาดเดาไม่ได้ เราไม่จำเป็นต้องทำแบบยากๆ แต่คุณทำให้ฉันไม่มีทางเลือกอื่น" คิอาร่าส่าย หัวเล็กน้อยขณะที่เธอพูดกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่นอนอยู่บนพื้นและคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด "หยุดเดี๋ยวนี้" ใบหน้าของเธอมืดมนขณะที่เธอสั่ง

มันไม่ใช้เวลาสักวินาที และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนก็วิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอด

คิอาร่าล้างมือของเธอ ก่อนจะเดินไปที่เก้าอี้สูงว่างๆ ที่คาดว่าเป็นของประธาน ซึ่งก็คือตัวเธอเอง

คิอาร่าปล่อยให้เคซีย์ ลูกชายของเธอ นั่งบนตักของเธอ ก่อนที่เธอจะจ้องมองไปที่ผู้ถือหุ้น “นั่งลง ตอนนี้เราสามารถเริ่มการประชุมได้แล้ว” เธอยิ้มขณะที่ประกาศ