บทที่ 13 คิอาร่าผู้ชั่วร้าย

นั่งอยู่บนเก้าอี้เหมือนราชินี คิอาร่าขมวดคิ้วอย่างหนักเมื่อได้ยินเสียงร้องของบริดเจ็ต หันหน้าไปหาลีโอ เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “เธอเสียงดังเกินไป เงียบปากซะ” ลีโอโค้งคำนับคิอาร่าด้วยความเคารพ แล้วเดินไปหาบริดเจ็ต ใช้มือของเขาตีที่คอของเธอ ซึ่งเธอก็หมดสติไปในทันที “ เอริก้าที่สนิทกับบริดเจ็ตก็เดินกลับไปทันทีด้วยความตกใจ มองไปที่คิอาร่าราวกับว่าเธอเป็นปีศาจ เธอจึงตัดสินใจหลบหนี

เอริก้าเดินช้าๆ ผ่านฝูงชนเพื่อ ไม่ให้ใครสังเกตเห็น แต่ขณะที่เธอต้องการก้าวเดินอีกก้าว เธอก็เห็นลีโอกำลังยืนขวางทางอยู่ ลีโอกระแอมคอด้วยความขบขันแล้วถามด้วยน้ำเสียงเฉยเมย “คุณคิดว่าคุณจะไปไหนคะ คุณหนูเอริก้า ฉันคิดว่าคุณสร้างเรื่องดราม่านี้ขึ้นมาเพราะคุณนายเคียร่าต้องการซื้อชุดที่คุณชอบ แล้วทำไมคุณไม่เอาไปด้วย” เอริก้าจ้องมองเขาด้วยความหวาดกลัวและเริ่มพูดติดขัด “เอ่อ...เอ่อ เธอสามารถเอาชุดนั้นไปได้เลย ฉันไม่ต้องการมันอีกต่อไปแล้ว” เมื่อมองดูคิอาร่า เธอโกรธมากจนอยากจะฆ่าเธอเสียให้ได้ เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปหาเอริก้าพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ขณะจ้องมองเอริก้า ชี้ไปที่ยามที่ยังคงหมดสติอยู่และพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย “ฉันคิดว่าคุณบอกให้พวกมือใหม่พวกนั้นหักแขนฉัน หักขาฉัน และเสียโฉมใบหน้าของฉัน แต่เนื่องจากมันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขา ทำไมคุณไม่ทำเพื่อพวกเขาบ้างล่ะ อย่างน้อยการบาดเจ็บของพวกเขาก็จะไม่สูญเปล่า”

เอริก้าตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว วิ่งไปหาพ่อของเธอด้วยความสยองและกอดเขาไว้แน่นราวกับว่าเธอต้องพึ่งพาชีวิตของเธอเอง