Rozdział 4

Wzrok wszystkich skierowany był na Ferrari LaFerrari, które właśnie się pojawiło.

Chociaż akademia nie była obca sławnym absolwentom i eleganckim samochodom, którymi jeździli ich koledzy, tego samochodu nikt nigdy nie widział!

Nawet Su Ruoyun patrzyła na samochód z zazdrością. Kosztował dziesięć razy więcej niż jej Maserati!

I tak długo i bardzo nękała Murong Yi, zanim zgodził się jej to kupić.

Drzwi samochodu się otworzyły i wyszedł mężczyzna.

Witamy w Wen Qingmu.

Miał na sobie jasnoszare lniane spodnie i białą koszulkę, wyglądał naturalnie i swobodnie.

Ta czarująca twarz i te błękitne oczy zostały wystawione na widok publiczny, jakby były gotowe wessać dusze wszystkich obecnych!

W chwili, gdy Su Luoli dostrzegła Wen Qingmu, jej oczy rozszerzyły się i zapragnęła znaleźć szczelinę w chodniku, w której mogłaby się zapaść!

Czy świat naprawdę jest taki mały?

Spała z nim zaledwie wczoraj wieczorem, a dziś na niego wpadła!

Wen Qingmu spokojnie podszedł do Su Luoli, objął ją ramieniem i władczo przyciągnął do siebie.

Su Luoli była oszołomiona i nie zareagowała.

Su Ruoyun była zdezorientowana, czy Su Luoli znalazła sobie chłopaka?

„Siostro, to jest…” Su Ruoyun przyjrzała się Wen Qingmu od stóp do głów.

"Eee..."

„Nie widać?” Wen Qingmu uniósł brew, jego twarz była pełna arogancji.

Su Ruoyun uśmiechnęła się ślicznie i wyciągnęła rękę, mówiąc: „Musisz być chłopakiem mojej siostry. Cześć, jestem Su Ruoyun. Jestem młodszą siostrą Su Luoli”.

Wen Qingmu lekko zmarszczyła brwi, widząc jej wyciągniętą dłoń, ale jej nie ujęła.

„A, i co?” zapytał lekceważąco.

To niezmiernie zawstydziło Su Ruoyuna.

Odwróciła wzrok w stronę Su Luoli. „Siostro, dlaczego nie powiedziałaś mi, że masz chłopaka? Teraz, kiedy odeszłaś od Yi, mogę się w końcu zrelaksować. Tak się martwiłam, kiedy odmówiłaś jedzenia i picia”.

Su Luoli była pewna, że Su Ruoyun nie chce, żeby jej się powiodło. Nawet gdyby miała chłopaka, Su Ruoyun próbowałby jej sprawić kłopoty.

Wen Qingmu nie był jednak głupi i domyślił się, że w tych słowach kryje się coś więcej.

„Muszę jeszcze iść do biblioteki. Pa.” Su Luoli nie mogła się doczekać, żeby wyjść.

„Okej, nie będę ci przeszkadzać. Kiedy Yi i ja się zaręczymy, musisz zabrać swojego chłopaka.” Su Ruoyun pomachała i odjechała swoim Maserati.

Su Luoli spojrzała kątem oka na Wen Qingmu, po czym odsunęła jego rękę i pobiegła do biblioteki!

"Hej!"

Tłum się rozszedł.

Su Luoli przesunęła kartę, aby wejść do biblioteki i wzięła głęboki oddech. Tylko studenci mogli wejść do biblioteki, a nawet studenci nie mogli wejść, jeśli zapomnieli swojej karty bibliotecznej.

Ona naprawdę nie chciała widzieć tego mężczyzny!

Su Luoli chodziła między półkami, aż znalazła książkę, której szukała według indeksu. Jednak książka znajdowała się na najwyższej półce, a ona nie była wystarczająco wysoka, aby do niej dosięgnąć.

Podskoczyła kilka razy, ale wciąż nie mogła dosięgnąć książki. Patrzyła bezradnie na książkę, gdy nagle czyjaś szczupła ręka wyciągnęła się, by ją złapać.

Su Luoli podniosła głowę i zobaczyła chytry uśmiech Wen Qingmu.

„Jak się tu dostałeś?”

„To było proste. Kilka słów do pani przy drzwiach i wpuściła mnie” – odpowiedziała wyniośle Wen Qingmu, unosząc brew.

Su Luoli zacisnęła zęby ze złości!

Pani przy drzwiach!

Przez te cztery lata, za każdym razem, gdy zapomniała zabrać ze sobą karty bibliotecznej, ta pani zawsze odmawiała jej wpuszczenia, bez względu na to, jak bardzo ją namawiała. Teraz wpuściła obcego tak łatwo!

Chyba została uwiedziona!

„Czy nie zgodziliśmy się, że się nie znamy? Czego chcesz?” Su Luoli szepnęła ostro.

W bibliotece było cicho i gdyby ktoś powiedział głośniej, inni uczniowie mogliby go usłyszeć.

„Miałeś rację wczoraj wieczorem. Działaliśmy zbyt szybko. Powinniśmy byli najpierw wyjaśnić sprawę”.

„Co masz na myśli mówiąc szybko? Czy wszystko nie było jasne?” Su Luoli spojrzała gniewnie na Wen Qingmu.

Wen Qingmu podeszła bliżej do Su Luoli i szepnęła jej cicho do ucha: „Masz na myśli, że byłam wczoraj wolna? Chcesz, żebym następnym razem była szybsza?”

Su Luoli zrozumiała jego znaczenie i jej twarz poczerwieniała. Ugryzła się w wargę.

„Czego chcesz?”

„Nic wielkiego? Musisz mi po prostu wszystko wyjaśnić. Dlaczego chcesz mieć dziecko?”

Su Luoli rzuciła Wen Qingmu spojrzenie. „To nie ma absolutnie nic wspólnego z tobą. Nawet jeśli naprawdę jestem w ciąży, nie będę cię w ogóle niepokoić. Możesz być spokojna!”

Mówiąc to, Su Luoli rozglądała się wokół nich, bojąc się, że jacyś koledzy z klasy lub nauczyciele mogą się pojawić.

Oparłszy dłoń o regał za sobą, Wen Qingmu zablokował Su Luoli swoim ciałem, popychając ją na regał.

Spojrzał prosto na zarumienioną twarz Su Luoli.

Z drugiej strony Su Luoli spojrzała prosto w błyszczące oczy Wen Qingmu.

Te niesamowite rysy na tej wykwintnej twarzy i te zmysłowe usta…

Jej rumieniec przybrał głębszy odcień czerwieni.

Ten człowiek był po prostu czarujący!

Su Luoli uderzyła Wen Qingmu obiema rękami w klatkę piersiową, ale ten ani drgnął.

Gdy tylko zabrała ręce, Wen Qingmu chwycił jedną z jej dłoni swoją i przycisnął ją do swojej piersi.

„Jeśli chcesz dotknąć, po prostu poproś. Możesz dotykać dalej. Nie będę pobierać opłaty!”

Twarz Su Luoli zrobiła się jeszcze bardziej czerwona, niczym dojrzały pomidor, a jej oddech przyspieszył!

„Kto chce cię dotknąć!” Odwróciła głowę na bok.

„To dlaczego się rumienisz?” Wen Qingmu puściła rękę Su Luoli i uniosła brodę, zwracając ku niemu swoją czerwoną twarz.

Su Luoli chciała walczyć, ale podczas gdy była silna jak na dziewczynę, jej przeciwnikiem był bardzo silny mężczyzna!

Jej niewielka siła była niczym w porównaniu z Wen Qingmu!

„Ał, boli!” Su Luoli poczuła, jakby ktoś miażdżył jej brodę.

Wen Qingmu rozluźnił uścisk. „No więc, powiesz mi?”

„Nie ma nic do powiedzenia. To nie ma dla ciebie znaczenia i nie ma nic wspólnego z tobą. Proszę, po prostu mnie puść... Zachowujmy się tak, jakbyśmy... mieli nieudaną randkę i udawajmy, że nie wiemy, kim się nawzajem jesteśmy!”

"Oh naprawdę?"

Wen Qingmu prychnął i wyciągnął telefon z kieszeni. Wybrał zdjęcie z albumu i pokazał je Su Luoli.

„Mam ci coś do pokazania.”

Su Luoli była zszokowana, gdy zobaczyła zdjęcie na ekranie!

Była naga!

Miała całe ciało pokryte śladami mazi!

Wyrwała telefon Wen Qingmu, ale on natychmiast go zatrzymał. „Powiesz mi teraz?”

„Jesteś zły!” Su Luoli rzuciła Wen Qingmu bezlitosne spojrzenie. „Jak śmiesz robić mi zdjęcie!”

„Tak, jestem zły. Jeśli mi nie powiesz, czy wierzysz, że wyślę to zdjęcie wszystkim w szkole?”

"……"