Κεφάλαιο 4

Το μαύρο αυτοκίνητο σταμάτησε μπροστά στη βίλα του Μουρ.

Η Αλίσα ήταν έτοιμη να λύσει τη ζώνη ασφαλείας όταν ο Έμετ έσκυψε ξαφνικά. Πριν καν προλάβει να αντιδράσει, τα λεπτά και όμορφα δάχτυλά του, πίεσε ελαφρά τη σκούρα πόρπη της ζώνης ασφαλείας. Η ζώνη ασφαλείας αφέθηκε αμέσως με ένα ελαφρύ κούμπωμα.

Το πρόσωπό του ήταν όμορφο και συναρπαστικό και πλησίαζε πιο κοντά της. Καθώς αντιμετώπιζαν ο ένας τον άλλον, το μυαλό της Alyssa ήταν ήσυχο και ήταν ακίνητο σαν νερό. Δεν μπορούσε να μην κοκκινίσει όταν κοίταξε το πρόσωπό του και υπήρχε ένα ίχνος σύγχυσης στα γυάλινα μάτια της.

Το πρόσωπο αυτού του άντρα ήταν αρκετά όμορφο για να προσελκύσει όποια γυναίκα ήθελε. Είτε μεγάλη είτε νέα, ήταν εκατό τοις εκατό σίγουρη ότι θα έπεφταν όλοι θύματα της γοητείας αυτού του άντρα.

Ωστόσο, μόλις η Αλίσα θυμήθηκε τι είχε κάνει χθες, το βλέμμα της επανήλθε στο φυσιολογικό.

Δεν ήταν παρά ένα πλούσιο και άσχημο νέο παιδί που ποθούσε την κουνιάδα του, σαν κακομαθημένο παιδί που ήθελε ό,τι δεν μπορούσε να αποκτήσει.

Σήκωσε το κεφάλι της και προσάρμοσε τα γυαλιά της. Το πρόσωπό της έδειχνε ελάχιστα συναισθήματα και είπε: «Κατεβαίνω».

Ενδιαφέρων.

Ο Έμετ στένεψε τα μάτια του και υπήρχε ένα βλέμμα θυμού στα βαθιά μαύρα μάτια του.

Η Alyssa γνώριζε πολύ καλά αυτή την αλλαγή και προσπάθησε να βγει από το αυτοκίνητο. Καθώς επρόκειτο να ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου και να κατέβει, ένα μπράτσο της έπιασε το χέρι και την άρπαξε.

Ήταν δυνατός, με τα μακριά του χέρια απέναντί της. Κοιτάζοντας από έξω, σχεδόν φαινόταν σαν να την κρατούσε αγκαλιά.

Μέσα από τα γυαλιά της, κοίταξε κατευθείαν τα μάτια της που ήταν καθαρά σαν νερό, και είπε επίτηδες, «Σε πήγα σπίτι, δεν αξίζω ένα «ευχαριστώ»;»

Η Αλίσα χαμήλωσε το κεφάλι της, πετούσε λίγο και ψιθύρισε: «Ευχαριστώ».

Αν οι άνθρωποι της οικογένειας Μουρ τη βλέπουν έτσι, συνήθως θα την άφηναν ήσυχη. Ήλπιζε ότι ο «Τζάστιν» θα ένιωθε το ίδιο και απλώς θα έκανε πίσω.

Εξάλλου, υποτίθεται ότι αρραβωνιάστηκε τον Έμετ, όχι τον ξάδερφό του. Έπρεπε ακόμα να δώσει στον άντρα της λίγο πρόσωπο, θέλοντας ή όχι! Ο Τζάστιν θα μπορούσε απλώς να πάει να βιδωθεί! Δεν ήξερε την κανονική εθιμοτυπία;

Ο Έμετ κοίταξε τα ελαφρώς κλειστά ροζ χείλη της και το πρόσωπό του έγινε πιο σκούρο. Βοηθά απαλά, «Φαίνεται ότι η εκτίμησή σας δεν είναι ειλικρινής. Υποθέτω ότι πρέπει να δεχτώ αυτό το «ευχαριστώ» ο ίδιος».

Αν και το πρόσωπό της ήταν ανομοιόμορφο και κηλιδωμένο, υπήρχε κάτι στα χείλη της που τον τράβηξαν μέσα.

Με τη σκέψη, έσκυψε και φίλησε τα χείλη της.

Καθώς τη φιλούσε, σκέφτηκε ότι είναι η νόμιμη γυναίκα μου. Γιατί να κρύψω την επιθυμία μου να τη φιλήσω;

Η Αλίσα δεν μπορούσε καν να καταλάβει τι συνέβαινε. Πριν από ένα λεπτό, κόντεψε να του δαγκώσει το κεφάλι, και τώρα, ένιωθε μια παγωμένη επιφάνεια να χτυπά στα χείλη της.

Κοίταξε το διογκωμένο πρόσωπο μπροστά στα μάτια της, άπλωσε το χέρι της για να τον απωθήσει, μόνο για να διαπιστώσει ότι τα χέρια της είχαν σφιχτεί σφιχτά.

Η Έμετ ήταν πολύ ικανοποιημένη με την αντίδρασή της. Άπλωσε ένα χέρι και της έβγαλε τα γυαλιά για να αποκαλύψει τα καθαρά και λαμπερά μάτια της.

Το να μην έχει γυαλιά ήταν πολύ πιο ευχάριστο στα μάτια.

Το πρόσωπό της έγινε κατακόκκινο από το θυμό και ένιωθε τα χέρια της να σφίγγονται στα πλευρά της. Ακόμα δεν είχε εγκαταλείψει τον αγώνα εναντίον του.

Αυτός ο άντρας ήταν πολύ αλαζονικός για να τολμήσει να της φερθεί έτσι στην πόρτα του σπιτιού της οικογένειάς της! Δεν είχε καμία ντροπή; Δεν λυπόταν τον ξάδερφό του τουλάχιστον;

Όταν τελείωσε το φιλί, άφησε τα χείλη της αλλά ήθελε κι άλλα.

" Ήταν υπέροχο, θα πρέπει να το δοκιμάσω ξανά όταν υπάρχει ευκαιρία." σκέφτηκε.

Αφού επανήλθε στα αισθήματά του, είπε με επιβλητική φωνή: «Μη φοράς πια γυαλιά. Διαφορετικά, θα σε φιλάω κάθε φορά που θα σε βλέπω».

Χαμήλωσε επίτηδες την ένταση της φωνής του για να πει την άποψή του. Τα μάτια του κοίταζαν αδίστακτα ολόκληρο το σώμα της.

Ήταν σαν κάποιο άγριο θηρίο που σημαδεύει την επικράτειά του και μεγεθύνει τη λεία του.

« Τι…» Πριν προλάβει η Αλίσα να τον φωνάξει για αυτό, μια γυναικεία φωνή έσπασε τη σιωπή στο αυτοκίνητο.

« Αλίσα;»

Η Αλίσα άκουσε τα λόγια και γύρισε το κεφάλι της για να κοιτάξει έξω από το μισάνοιχτο παράθυρο του αυτοκινήτου. Εκείνη λαχάνιασε.

Τα μάτια της Aurora άνοιξαν διάπλατα από σοκ, μισή έκπληκτη και μισή θυμωμένη, «Τι κάνεις εδώ;»

Η Αλίσα έσφιξε τα χέρια της σφιχτά, μια λάμψη άγχους έλαμψε στα μάτια της.

Από όλα τα άτομα που μπορούσαν να την έχουν δει, ήταν η μητέρα της!

Την πρώτη μέρα του γάμου της, ένας παράξενος άντρας τη χτύπησε, μπροστά από το σπίτι της… ήταν δύσκολο να αμυνθεί.

Παρ' όλα αυτά που συνέβαιναν, η Aurora έπρεπε επίσης να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της. Κοίταξε γύρω της και είδε την Αλίσα και είπε: «Έλα εδώ».

Γνωρίζοντας ότι δεν είχε άλλη επιλογή, η Αλίσα βγήκε από το αυτοκίνητο. Αν και το πρόσωπό της φαινόταν απαθές, τα χείλη της παρέμειναν πρησμένα ως υπενθύμιση της τελευταίας τους δραστηριότητας. Τα μάγουλά της παρέμειναν επίσης κατακόκκινα.

Μόλις βγήκε από το αυτοκίνητο, η Aurora δεν έχασε άλλο χρόνο και την τράβηξε στη βίλα.

Απροσδόκητα, ο Έμετ έγειρε το κεφάλι του έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου και έτριψε αμαρτωλά τα χείλη του με τα δάχτυλά του, λέγοντας ανέμελα: «Κουνιάδα μου, θα σε περιμένω να επιστρέψεις».