Bölüm 23

Lütuf

Ronald kekeledi. Ona dik dik bakarken birkaç adım geri sendeledi. Onunla yüzleşirken içimde kaynayan öfkeyi hissedebiliyordum. Ronald babamın en eski arkadaşlarından biriydi, bir zamanlar güvendiğim ve saygı duyduğum bir adamdı. Ama şimdi ona baktığımda, bana ve babama karşı bir hainden başka bir şey olmadığı gerçeğinden başka ne düşüneceğimi bilmiyordum. Cecil doğmadan önce hissetmediğim bir şekilde gücümün arttığını hissettim. İçimde yanıyordu. Kan arzusu yükseliyordu.

Oda etrafımda kapanıyormuş gibi geldi. Kırmızı gördüm. Havada neredeyse kanının tadını alabiliyordum. Pençelerimin etine battığını ve onu parçaladığını hissedebiliyordum. "Şimdi, Grace-"