Rozdział 319 Graj na pianinie

Kiedy jedna osoba poruszyła ten temat, Julianna zbagatelizowała to jako zwykły zbieg okoliczności. Ale kiedy dwie kolejne osoby podzielały to zdanie, nie mogła powstrzymać się od rzucenia drugiego, bardziej przemyślanego spojrzenia na Stephena.

Cera Stephena była promienna, a jego głęboko osadzone oczy zdawały się przyciągać innych swoim spojrzeniem. Już same te oczy sprawiły, że Julianna zastanawiała się, czy porównanie nie było aż tak naciągane, jak początkowo myślała. W końcu jej własne spojrzenie miało tę samą nieodpartą jakość, co Alexander mógł bez wątpienia potwierdzić.

Niestety, Alexander nie był w pobliżu. Gdyby był, prawdopodobnie miałby coś do powiedzenia o Stephenie.