Rozdział 149 Julianna, proszę, przyjmij mnie

Sierra gorzko się zaśmiała. „Julianna, zauważyłaś, prawda?”

„Jesteś okropna w udawaniu, że wszystko jest w porządku. Czy coś poszło nie tak z twoją rodziną?” zapytała Julianna.

Sierra spojrzała na Juliannę, jej wyraz twarzy był mieszanką zaskoczenia i rezygnacji, jakby spostrzegawczość Julianny pozbawiła ją jakiejkolwiek pretensjonalności. „Wczoraj wieczorem ostro pokłóciłam się z mamą. Powiedziałam jej, że chcę pracować. Początkowo wydawała się mnie wspierać, nawet zasugerowała, żebym dołączyła do naszego rodzinnego biznesu, żeby zdobyć trochę doświadczenia, twierdząc, że nadszedł czas, żebym to zrobiła”.