Rozdział 358

Prozerpina

Podniosłam się chwiejnie, a Lucien chwycił mnie za ramiona, by mnie podtrzymać, trzymając mnie przy swojej wilgotnej od potu piersi. Uśmiechnęłam się do niego, lubieżnie oblizując usta i szeroko dołując, gdy zobaczyłam pożądanie w jego szklistych szarych oczach, które niebezpiecznie się zwęziły. Wiedziałam, że moje usta były pełne i opuchnięte od mojego gorączkowego ssania jego dużego członka, ale chciałam go jeszcze bardziej podrażnić i otrzymałam odpowiedź, której szukałam. Trzymając mnie przy sobie, pochylił głowę.

„Czarownico” – mruknął chrapliwie – „jeśli nie będziesz się dobrze zachowywać, przysięgam, że znowu cię przelecę”.