Rozdział 240

Lucien

Stał pod zimnym strumieniem wody, usiłując opanować szalejące hormony. Opierając swoje duże dłonie o kafelkowe ściany łazienki, mocno napinał silne ramiona i barki, przechylając głowę, by wytrzymać uderzenie wody, i przeklinał raz po raz.

To, że ledwo potrafił powstrzymać pragnienie wzięcia żony w ramiona i bezlitosnego jej wyruchania, doprowadzało go do szaleństwa. Nie chciał żadnej innej kobiety, tylko miękkiej, pięknej małej, która ufnie tuliła się do niego całą noc, po tym, jak ją podniósł i zmusił, by położyła się obok niego w sypialni głównej, którą dzielili przez cały ten czas. Drżała ze strachu, ale przytulił ją do swojego ciała i wkrótce się zrelaksowała i zapadła w głęboki, wyczerpany sen.