Κεφάλαιο 21 Είκοσι ένα

Το POV της Λόλας

Ένιωθα τόσο κούφιος και άδειος. Νόμιζα ότι δεν θα μπορούσα να με επηρεάζουν πια ό,τι λέει ή κάνει, αλλά έκανα λάθος. Δεν μπορούσα να ακούσω σωστά τι συνέβαινε γύρω μου. Το μόνο που άκουσα ήταν ηχώ και μακρινοί ήχοι.

«Λόλα, Λόλα, με ακούς;» Άκουσα κάποιον να με φωνάζει από μακριά και προσπάθησα να απαντήσω αλλά δεν μπορούσα. Ένιωθα σαν να συνθλίβονταν οι πνεύμονές μου και δεν μπορούσα καν να φωνάξω για βοήθεια.