Rozdział 105

Sophia na chwilę zamilkła, po czym uśmiechnęła się do Javiera. „Panie Whitton, podarowałeś mi dziś tak wspaniały prezent, że pomyślałam, że powinnam się odwdzięczyć”. Mówiąc to, obdarzyła go półuśmiechem. „Panie Whitton, musi pan mieć jakieś interesujące zbiory w gabinecie, prawda? Pozwól, że je dla pana posprzątam. Te rzeczy nie są pana godne”.

Właśnie wtedy pozostali członkowie rodziny Whittonów z pokoju pokerowego wybiegli i zobaczyli rozbite wazony na podłodze. Najmłodsza córka Javiera natychmiast krzyknęła: „O mój Boże! Co się tu dzieje? To ulubiony wazon taty!”

Słysząc ten okrzyk, uśmiech Sophii stał się szerszy. Spojrzała na osobę, która krzyknęła i powiedziała: „Naprawdę? W takim razie mam dobry gust”.