Rozdział 5 Nie wydała ani grosza na jego rodzinę

Lenny odzyskał przytomność, odwrócił się i ruszył w stronę willi.

Jeden ze służących zabrał dziewczynę, aby oswoiła się z willą i otoczeniem. Była zmęczona po długim locie i zabrano ją do jednej z sypialni, aby mogła odpocząć.

Tymczasem Lenny sprawdził informacje, które na jej temat zebrał jego asystent, Drake Cooper.

„Nazywa się Rosaline Marshall. Jest młodszą siostrą Vivian Marshall i nieślubną córką swojego ojca. Nie mieszkała z Marshallami. Tej nocy, kiedy Vivian cię odurzyła, miała z Vivian o czym porozmawiać, więc poszła ją odwiedzić i natknęła się na plan swojej siostry. Rosaline chciała cię uratować, ale...”

Po chwili Drake kontynuował: „Po tym zemściłeś się na Vivian i jej rodzinie. Ich firma zbankrutowała, a oni z bogactwa niemal z dnia na dzień popadli w ruinę. Vivian wyładowała całą swoją urazę na siostrze i torturowała ją przez ostatnie trzy miesiące. Rosaline ledwo przeżyła, kiedy w końcu trafiła do szpitala po tym, jak ją uratowano. Trauma, której doznała, doprowadziła do problemów ze zdrowiem psychicznym. Nasi ludzie przeszukali każdą dziewczynę w Mistbush, której opis pasuje do tego, który podałeś. Ona jest jedyną dokładną zgodnością”.

Lenny zawsze ufał Drake'owi. Po dokładnym sprawdzeniu wszystkiego asystent doszedł do wniosku, że Rosaline była dziewczyną, której Lenny szukał.

Myśląc o tym, co Rosaline przeszła w ciągu ostatnich trzech miesięcy, Lenny nie mógł pozbyć się poczucia winy.

„Weź najlepszego lekarza i niech on lub ona sprawdzi Rosaline. Nikt nie ośmieli się jej tutaj skrzywdzić, czy to jasne?”

Drake skinął głową, odwrócił się i odszedł.

Lenny wszedł do sypialni Rosaline i zastał ją śpiącą na łóżku. Była pierwszą kobietą, z którą kiedykolwiek spał, a także jedyną. Musi ją dobrze chronić.

Po chwili Lenny wyszedł i zamknął za sobą drzwi. Czekała na niego konferencja wideo.

Po drodze zobaczył służącego wychodzącego z jednego z pokoi gościnnych po jego wysprzątaniu. To był pokój, w którym mieszkała Scarlet.

Przez cały rok, który spędziła w willi, Scarlet nigdy nie weszła do sypialni głównej ani do gabinetu. Znała swoje miejsce i zawsze zachowywała się przyzwoicie.

Gdyby Lenny nie uprawiał seksu z Rosaline tej nocy, naprawdę pomyślałby, że Scarlet jest dla niego bardzo odpowiednią żoną. Posłuchała go i sprawiła, że poczuł się komfortowo.

Ich małżeństwo

wiek był prosty. I rozstali się w przyjaznych stosunkach.

Lenny uważał Scarlet za nieśmiałą, ale teraz wydawało się, że tak naprawdę jest upartą i twardą dziewczyną.

Myśląc o tym, co powiedziała Scarlet, zatrzymał służącą i zapytał: „Czy Scarlet zostawiła coś w swoim pokoju?”

„Nie, nie, proszę pana. Przyjechała z jedną walizką, kiedy się tu wprowadziła. To było wszystko, co zabrała ze sobą, kiedy wyjeżdżała. Nie zabrała ze sobą niczego z willi”.

„Naprawdę? Nie zabrała niczego więcej?” To zaskoczyło Lenny’ego.

„Mówię prawdę , sir. Panna Brown nie wydała ani grosza z rodziny Foster. Zostawiła nawet prezenty, które dała jej twoja matka i babcia. Są w pokoju gościnnym, sir, jeśli chcesz sprawdzić”.

Służący szybko odpowiadał na pytania Lenny'ego i pomyślał o Scarlet.

Scarlet była wyluzowana i przyjacielska. Zawsze rozmawiała z personelem willi, jadła z nimi posiłki i pomagała im w pracy.

Gdy było za gorąco lub za zimno, była wyrozumiała i nie pozwalała dzieciom się męczyć.

Nigdy nie marnowała jedzenia i żyła oszczędnie. Uważała, że dopóki w willi jest wystarczająco dużo jedzenia dla wszystkich, kucharz nie powinien przygotowywać więcej, niż potrzeba.

Wszyscy służący byli zasmuceni jej odejściem. Była tak miłą, łagodną i zrównoważoną kobietą.

Niedługo po odejściu Scarlet nie spodziewali się, że Lenny przyprowadzi do domu kolejną kobietę tak szybko. Co więcej, Lenny okazywał nowej dziewczynie wielką troskę, którą ukrywał przed Scarlet. Słudzy uważali, że ich pan jest całkowicie niesprawiedliwy.

Lenny zachowywał się jak palant!

„Panie, jeśli nie ma Pan innych rozkazów, wrócę na dół.”

Po tych słowach służąca odeszła z pewną urazą w sercu.

Lenny zmarszczył brwi. To, co powiedział służący, było dla niego zaskoczeniem.

W oszołomieniu Scarlet wędrowała bez pojęcia, dokąd iść. Niespodziewanie wpadła na znajomy samochód. Należał do jej siostry.

Colleen wysiadła z samochodu i spojrzała na Scarlet z wysoko uniesioną głową.

„Wsiadaj do samochodu. Odwiozę cię do domu. I mam coś, o co cię pytam”.

Colleen mówiła tak, jakby wytykała przestępcy jego prawa, co sprawiło Scarlet przykrość.

„Nie mamy o czym rozmawiać. Zostaw mnie w spokoju. Muszę iść do szkoły”.

Mimo że Scarlet była członkiem rodziny Brown, w domu traktowano ją jak wycieraczkę.