บทที่ 28 พ่อและแม่ของคุณกำลังรอคุณอยู่

วินเซนต์และแคโรไลน์สื่อสารกันตลอดการเดินทาง เขาเขียนจดหมาย จากนั้นแคโรไลน์อ่านและตอบ เสียงอันนุ่มนวลของเธอสามารถได้ยินเป็นระยะๆ ในแถวหน้า รวมถึงเสียงหัวเราะของเธอเป็นครั้งคราว

เดเมียนนั่งอยู่ด้านหลังที่นั่งของวินเซนต์ จากมุมนี้ เขาสามารถมองเห็นใบหน้าอันงดงามและรอยยิ้มอ่อนโยนของแคโรไลน์ได้

ขณะที่มองใบหน้ายิ้มแย้มของเธอ อกของเขาก็ตึงขึ้นอย่างกะทันหัน ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาจึงรู้สึกหดหู่เล็กน้อย