Rozdział 233 Niełatwy

Kent był trochę zirytowany sposobem, w jaki Janet na niego patrzyła. Jak mogła zachowywać się tak inaczej w mgnieniu oka? Jeszcze przed chwilą szczerze mu dziękowała.

„Czy jest coś ważniejszego niż twoje własne bezpieczeństwo? Jeśli naprawdę chcesz spędzić ze mną trochę czasu, to chodźmy do pokoju. Możemy rozmawiać całą noc”. Złapał ją za nadgarstek, zamierzając ją ze sobą pociągnąć.

„Nie mam z tobą o czym rozmawiać. Muszę tu zostać; to ważne. Nie martw się o mnie”. Odpowiedź Janet była bezpośrednia i stanowcza, a w jej oczach błysnęła determinacja. „Chcę zająć się osobą, która zaaranżowała tę pułapkę. Jestem wdzięczna za to, co zrobiłeś przed chwilą, panie Perkins. Ale powinniśmy się tu rozstać”.