บทที่ 29

แอนนาไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติกับคำถามนั้น เธอพยักหน้าและพูดอย่างมีความสุข “ฉันไม่เชื่อเลยว่าคุณยังจำฉันได้” เอดาไม่สนใจเธอและถามซ้ำๆ “ลูกสาวของคุณชื่ออะไร”

สายตาของเอดาจับจ้องไปที่แทมมี่ เธอจ้องมองใบหน้าสีชมพูน่ารักของเธอ แล้วจู่ๆ เธอก็เกิดความกลัวขึ้นมา ทำไมเด็กน้อยคนนี้ถึงดูเหมือนเวย์นเล็กน้อย “เป็นไปไม่ได้” เสียงในใจของเธอเตือนเธอ

“ ฉันชื่อแทมมี่ กาเบรียล เรียกฉันว่าแทมก็ได้” ทันใดนั้นแทมมี่ก็หยุดการสนทนา เธอเงยหน้าขึ้นและมองไปยังเอดา