Rozdział 11

Sinclair pokręcił głową niemal natychmiast po tym, jak Ella wypowiedziała te słowa. Pomysł był intrygujący, ale nigdy nie odniósł sukcesu. „To tak nie działa – nie jesteśmy kumplami. Mój gatunek ma tylko jednego, a wszyscy już wiedzą, że ja znalazłem swojego wiele lat temu”. Sinclair poinformował ją chłodno.

„ Ale… rozwiodłeś się”. Słowa Elli były drżące i niepewne, jakby bała się poruszyć ten temat. Najwyraźniej była bardzo zajęta swoimi badaniami. Miał zamiar ją zrugać, gdy w jego głowie ryknął wilk. Dość! Przestań, wiesz, że ma rację – tak będzie lepiej dla wszystkich.

Sinclair był zaskoczony, jego wilk nigdy się z nim nie zgadzał – zawsze byli na tej samej stronie w każdej sprawie. Szczeniak jest najważniejszy, potrzebuje matki. Jego wilk kontynuował, poza tym ona cię o nic nie prosi – gdyby była po prostu kopaczką złota jak Lydia, chętnie by się do ciebie wprowadziła.