Rozdział 495

Nicholas wpatrywał się w przestrzeń przed sobą, jego zimny uśmiech nie ustępował, a obojętność na jego twarzy stawała się coraz bardziej widoczna.

Para rąk przesunęła się z jego policzka w dół do szyi, rozpinając jeden z guzików kołnierzyka. Głos Claudii kontynuował: „Właśnie tak, pomogłam ci rozpiąć koszulę jeden po drugim, upewniając się, że czujesz się bardziej komfortowo”.

„Pojedynczo?” – zapytał chłodno Nicholas.