บทที่ 72 การโกหก
โมนาลิซ่า
ไอรีนก็ไม่ได้ไปโรงเรียนเหมือนกัน และไม่มีใครเห็นเธอเลยเมื่อวันก่อน ฉันเริ่มกังวลมากขึ้นทุกวินาที และมองดูนาฬิกาข้อมือตลอดเวลา ใจร้อนอยากฟังการบรรยายครั้งสุดท้ายให้จบ
ในที่สุดการบรรยายก็จบลง ฉันหยิบกระเป๋า เปิดกระเป๋าแล้ววาง iPad ของฉันลงไป ฉันกำลังรูดซิปกระเป๋าเพื่อปิดกระเป๋า แล้วก็รู้สึกถึงคนคุ้นเคยคนหนึ่ง คุ้นเคยแต่ไม่ต้องการ