บทที่ 117 จุดจบ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ลูเซียส เดวีน
“พระเจ้าช่วย ฉันรู้สึกเหมือนกำลังอยู่บนอากาศจริงๆ เลย” ลิซ่าหัวเราะ เสียงหัวเราะนั้นช่างน่าทึ่งราวกับดนตรีในหูของฉัน
"ตอนนี้คุณกำลังออกอากาศอยู่" ฉันหัวเราะตอบพร้อมกับจับเอวเธอไว้
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ลูเซียส เดวีน
“พระเจ้าช่วย ฉันรู้สึกเหมือนกำลังอยู่บนอากาศจริงๆ เลย” ลิซ่าหัวเราะ เสียงหัวเราะนั้นช่างน่าทึ่งราวกับดนตรีในหูของฉัน
"ตอนนี้คุณกำลังออกอากาศอยู่" ฉันหัวเราะตอบพร้อมกับจับเอวเธอไว้