บทที่ 101 จะไม่มีวันให้อภัย

โมนาลิซ่า

ฉันเดินไปเดินมาในห้องโดยสงสัยว่าพวกเขากำลังพูดคุยอะไรกัน และสงสัยว่าฉันควรเดินกลับเข้าไปและฟังว่าพวกเขาพูดอะไรหรือเปล่า แต่ฉันก็ได้ห้ามตัวเองเอาไว้

หลังจากนั้นไม่นาน ประตูห้องของฉันก็เปิดออก และลูเซียสก็เป็นคนยืนอยู่ข้างประตู