Rozdział 5 Trzeci brat

„Uważaj, Mistrzu Chengbinie. Twoja młodsza siostra wciąż śpi. Nie budź jej” – ostrzegała Jiang Ning, ciągnąc go za sobą. Yang Chengbin, trzeci młody mistrz, właśnie skończył osiem lat w tym roku. Urodził się w Święto Latarni i miał okrągłą, pulchną twarz. Był trochę psotny i nie przepadał za nauką, ale uwielbiał oddawać się przekąskom i smakołykom. Jego ojciec, markiz Yang, często go łajał za jego wybryki.

Yang Chengbin szybko zasłonił usta i wyszeptał: „Okej, będę cicho. Ale gdzie jest moja młodsza siostra?” Xu Jia uśmiechnął się i wskazał na kołyskę w sąsiednim pokoju.

„Mamo, wyglądasz na bardzo zmęczoną i bladą. Co się stało?” Yang Chengbin, choć miał zaledwie osiem lat, zawsze zwracał uwagę na samopoczucie matki.

Zhang Ling zdołała się uśmiechnąć. „Och, po prostu czuję się dziś trochę wyczerpana. Nie martw się o mnie. Dlaczego wróciłaś tak wcześnie?” Zhang Ling usłyszała coś i zapytała ze zmarszczonymi brwiami: „Znów opuściłaś zajęcia?”

Yang Chengbin zaśmiał się. „Babcia zawsze mnie kryje, więc ojciec nie może mnie strofować... I tak nigdy nie lubiłem się uczyć”. Często miał kłopoty z powodu opuszczania nauki.

Żyła pulsowała na czole Zhang Ling.

Wyglądała na zaniepokojoną. „Chengbin, powinieneś zacząć być bardziej odpowiedzialny. Może wtedy twój ojciec... okaże ci więcej uczucia?” W sercu Zhang Ling wciąż tliła się iskierka nadziei.

Yang Chengbin prychnął. „Wolę umrzeć niż się uczyć!” Nauka była dla niego absolutnie nie do pomyślenia. Zhang Ling westchnął.

Yang Chengbin podszedł do osobnego pokoju, pochylił się nad łóżkiem, a jego pulchna twarz wyskoczyła przed Yang Yuting. Yang Yuting podskoczył ze zdziwienia.

„Och, to mój brat, który żywi do mnie wieczną urazę...” Wygląda twardo, ale jest też słodki. Yang Chengbin zamrugał, zdezorientowany.

Spojrzał za siebie i zobaczył Zhang Ling w oddali. Wiedział, że ona tego nie słyszała. Yang Chengbin potarł nos, zdając sobie sprawę, że to tylko on i jego młodsza siostra. Wow, wygląda na to, że naprawdę jestem wybrańcem.

To tak jakbym prawie słyszała, co myśli moja siostra! Yang Chengbin uśmiechnął się z zachwytem.

„Biedny mój trzeci brat. Jest nieszczęśliwy...'

„Był wprowadzany w błąd od najmłodszych lat, nadmiernie rozpieszczony, nienawidzi nauki... Po prostu głupiec, który nie podoba się swojemu łajdackiemu ojcu i przynosi wstyd rodzinie”.

„Mimo że jest synem markiza, jest niewykształcony, zawstydza nas wszystkich w całym mieście”. „Westchnienie. Chengbin nigdy nie wydawał się zbyt bystry. Nic dziwnego, że umarł w tak okropny sposób...” Palce Yang Chengbina zadrżały . Ja? Umieram w okropny sposób?

Wyrwali mu język, odcięli uszy, rozcięli usta i nos, odcięli kończyny, a następnie wepchnęli go do wielkiego słoja, aby zrobić z niego człowieka-świnię! Jakiż to nędzny los dla człowieka... 'Yang Yuting pomyślał o swoich trzech braciach, z których każdy umierał w bardziej

makabryczny sposób niż inne.

Yang Yuting rzucił mu subtelne spojrzenie, wiedząc, że zawsze był powolny i ostatecznie stracił życie z powodu czyjegoś planu. Yang Chengbin podskoczył z głośnym „Whoa!”

„Co się stało?” Zhang Ling wróciła do rzeczywistości, patrząc na syna w sąsiednim pokoju. Yang Chengbin zawahała się, po czym wykrzyknęła: „Ja… ja chcę wrócić do swojego pokoju”.

Pod zdziwionym spojrzeniem Zhang Ling, oczy Yang Chengbina napełniły się łzami, a jego pulchne dłonie zacisnęły się w pięści. „Ja… ja chcę wrócić do nauki. Wrócę i będę się uczyć, dopóki nie opanuję wszystkiego!” Szloch szloch szloch. To takie okropne. Jestem taka nieszczęśliwa!! Pulchny dzieciak zawodził i uciekł, płacząc.

Zhang Ling była oszołomiona i nie potrafiła odzyskać przytomności.

Jiang Ning uśmiechnął się i powiedział: „Pani, nasz Mistrz Chengbin stał się teraz rozsądny. Lord Yang z pewnością będzie szczęśliwy, gdy się o tym dowie”.