rozdział-326

„To jest chaotyczne” – kończy zdanie za mnie

„Wilki nie dadzą się porwać ciemności.”

„Nie byłbym tego taki pewien, Damien”. Zaciska usta. Dziwnie było słyszeć moje imię wypowiadane przez niego, ale było to lepsze od wszystkiego, co do mnie mówił. Jego orzechowe oczy przesuwają się w stronę domu watahy. „Pamiętasz, co ci mówiłem o tym, że mają bliźniacze Wilki i że część z nich mieszka w sobie nawzajem?”