Rozdział 351

Są niesamowite, pomyślałam, lekko przesuwając palcami po tabliczce opisującej szczególnie ozdobną suknię z XVIII wieku z ogromnym trenem i misternym ręcznym haftem koralikowym na całym gorsecie.

Edwin patrzył na mnie z delikatnym uśmiechem na twarzy. „Czy potrafisz sobie wyobrazić, że kiedyś twoja sukienka tu będzie?” Zarumieniłam się, nie umknęło mi znaczenie jego słów. „Może” powiedziałam nieśmiało, odwracając wzrok. „Ale musiałabym zaprojektować coś naprawdę spektakularnego, żeby dorównać tym”. „Nie mam wątpliwości, że mogłabyś” odpowiedział Edwin.

Gdy podeszłam do kolejnej sukienki, usłyszałam znajomy głos obok siebie i aż podskoczyłam.