บทที่ 23

เจนสันส่ายหัว ดวงตาสีเข้มเบิกกว้างด้วยความตกใจ “ฉันจะไปแล้ว” เขาพึมพำ “ฉันแค่… ฉันแค่ต้องการเวลาสองสามชั่วโมงเพื่อเก็บของ” เขาพึมพำด้วยความตกใจ

“ ดูแลเขาสิ!” ฉันบอกเอริค

“ ไม่มีปัญหา”