Rozdział 296 Wszystko przepadło

„Ha-ha! Pewnego dnia? Młody człowieku, jesteś śmieszny. Jesteś takim samochwałem!” powiedziała pani Swain z szyderczym uśmiechem. Była pewna, że rodzina Sally poradzi sobie z tą sytuacją. W końcu Morons nie tylko mieli siedzibę w Binfield, ale także oddziały za granicą.

„Makai, ona we mnie nie wierzy” – powiedział Gerard z uśmiechem. Jej słowa wydały mu się naprawdę zabawne. Ona chyba nie zdaje sobie sprawy, jaka jest okropna. Czy ona nie znała ogromu nieba i ziemi?

To Moore odpowiedział: „Gerard, nie ma znaczenia, że nie wierzą w nasze słowa. Możemy im to pokazać. Chodźmy do mnie i zjedzmy tam kolację. Ciotka Rose wkrótce zostanie mamą, więc nie możemy przegapić tego dnia, żeby to uczcić”. Następnie zwrócił się do Michelle i Rose i powiedział: „Chelle, ciociu Rose, chodźmy”. Spojrzał na Ryana, który cały czas milczał i powiedział z uśmiechem: „Ryan, nie rozumiesz, o czym mówimy, prawda? Dlatego po prostu tam siedzisz i nic nie mówisz. Nie martw się, wymierzyliśmy sprawiedliwość cioci Rose. Chodźmy do domu i zagrajmy w mahjonga. A potem zjedzmy z nami posiłek. Co o tym myślisz?”