Rozdział 113

Punkt widzenia Kairo.

Cisza w pokoju była ogłuszająca po wybuchu mojej matki. Twarz Faith była blada, jej usta drżały, a łzy napływały do jej oczu. Przez ulotną chwilę prawie poczułem do niej współczucie, ale ciężar jej zdrady i manipulacji zgasił wszelkie ślady współczucia. Moja matka, wciąż wściekła, odwróciła się plecami do Faith i stanęła twarzą do mnie, a jej wyraz twarzy był mieszanką gniewu i poczucia winy.

„Kairo, musisz zrozumieć... Myślałam, że cię chronię” – zaczęła. „Myliłam się. Teraz to widzę, ale wszystko, co robiłam, robiłam, bo myślałam, że Laura nie jest dla ciebie wystarczająco dobra. Chciałam uchronić cię przed zranieniem”.