Rozdział 890

Wydała z siebie krzyk, gdy Richard wyciągnął rękę, by ją złapać, powstrzymując ją przed uderzeniem o ziemię. Przyciągnął ją do siebie i trzymał tam, podczas gdy jej ramiona instynktownie owinęły się wokół jego talii.

Była przyciśnięta do jego piersi, wciąż oszołomiona upadkiem, a jej serce biło szaleńczo pod żebrami. Zmęczona wędrówką, wtuliła się w jego szeroką i jędrną klatkę piersiową, po czym zamknęła oczy, rozkoszując się przerwą w ćwiczeniach.

Nie odepchnął jej, tylko patrzył, jak zamknęła oczy i tam leżała. Jej policzki były zarumienione, a na czole pojawiły się krople potu, które lśniły w słońcu. W tym momencie zmiękł i pozwolił jej się do niego pochylić, trzymając ją.