Rozdział 2229

Jasper spojrzał na nią, ubraną w biały szlafrok i z rozpiętą do pasa długością. To sprawiało, że jej młodzieńczy wygląd wydawał się jeszcze młodszy, być może nawet o rok lub dwa młodszy niż w rzeczywistości. „Wróć do swojego pokoju”. Jego głos niekontrolowanie stał się chrapliwy, ponieważ jej obecny wygląd sprawił, że jeszcze bardziej nie chciał jej dotykać.

Ale Willow uparcie odmawiała. „Nie wracam. Chcę spać w twoim pokoju, a ty nie możesz mnie zmusić, żebym wyszła”.

Gdy to powiedziała, usiadła na łóżku, dając do zrozumienia, że nigdzie się nie wybiera. Jasper westchnął. „Bądź grzeczna”.