Rozdział 1088

„ Byłam w nim zakochana przez trzy lata. To trzy lata mojego życia, ale ostatecznie nie miałam żadnych szans. Nie mogłam nawet wyznać mu swoich uczuć…” Poczuła się o wiele bardziej skrzywdzona, gdy wspomniała o swoim smutku i łzach.

spływały jej po twarzy z kącików oczu niekontrolowanie. Uliczne latarnie na zewnątrz świeciły przez okno i mógł wyraźnie widzieć wszystko przed sobą.

Nie mógł powstrzymać zmarszczonych brwi, a jego wyraz twarzy był skomplikowany.