Κεφάλαιο 3 Reborn

Ήταν όλα σκοτεινά, και το σώμα της ένιωθε τόσο οδυνηρό σαν να την έπεσε πάνω από αυτοκίνητο.

Οι βλεφαρίδες της τρέμοντας ελαφρά, η Μάγκι άνοιξε τα μάτια της.

Το πρώτο πράγμα που εμφανίστηκε ήταν ένας όμορφος πολυέλαιος, και το φως θάμπωσε τα μάτια της.

Κοίταξε γύρω της και βρήκε το δωμάτιο παράξενο αλλά οικείο. Εδώ ήταν... το Royal Garden Hotel όπου έχασε την αγνότητά της.

Από τότε, δεν είχε ξαναπάει σε αυτό το μέρος. Γιατί ήταν εδώ;

Απολιθωμένη, η Μάγκι κάθισε στο κρεβάτι και θυμήθηκε τι συνέβη.

Πήδηξε από το κτίριο...

Δεν πέθανε; Αλλά το κτίριο ήταν τόσο ψηλό και έχασε ένα πόδι. Πώς ήταν δυνατόν να επιζήσει;

Άσκησε δύναμη για να στηριχθεί.

Διαφορετικά από την εντύπωσή της, δεν χρειάστηκε πολύ κόπο.

Ζαλισμένη, η Μάγκι άθελά της άπλωσε το χέρι της για το δεξί της πόδι.

Το πόδι της... το πόδι της ήταν πάλι εκεί.

Σήκωσε απότομα το πάπλωμα, είδε το άθικτο πόδι της και σχεδόν έκλαψε ενθουσιασμένη. Ωστόσο, ήταν όλη γυμνή.

Τύλιξε το σεντόνι γύρω από το σώμα της, σηκώθηκε από το κρεβάτι και πήδηξε στο πάτωμα. Δεν ένιωθε καμία ενόχληση. Αυτό ήταν το πόδι της και όχι προσθετικό.

Όρμησε στον καθρέφτη και κοίταξε τον εαυτό της. Το πρόσωπό της ήταν παιδικό και τα μεγάλα μάτια της καθαρά και λαμπερά. Από όσο μπορούσε να θυμηθεί, δεν είχε ξαναχαμογελάσει αφού έχασε το πόδι της. Σπάνια έβγαινε έξω και δεν τολμούσε να κοιτάξει τους άλλους στα μάτια.

Άπλωσε το χέρι της να αγγίξει το πρόσωπό της. Ήταν τρυφερό και λεπτό.

Άθελά της άνοιξε το κινητό της για να ελέγξει το ημερολόγιο. Ήταν πριν από πέντε χρόνια. Ταξίδεψε στο παρελθόν.

Ο ουρανός τη λυπήθηκε και της έδωσε τη δυνατότητα να ξαναγεννηθεί. Στο παρελθόν διάβαζε για κάτι τέτοιο μόνο σε μελοδραματικά μυθιστορήματα και δεν περίμενε ποτέ ότι θα της συνέβαινε.

Σε αυτή τη ζωή, ήταν αποφασισμένη να ζήσει καλά, να αγαπήσει καλά τον εαυτό της και να προστατεύσει καλά την κληρονομιά της μητέρας της.

Το πιο σημαντικό, θα φρόντιζε ο άπιστος άντρας και η βρώμικη γυναίκα να πάρουν την τιμωρία τους.

Δεν της έδωσε ο Παράδεισος Νιρβάνα για να πάρει πίσω τα πράγματά της;

Γιατί όμως δεν ξαναγεννήθηκε λίγο νωρίτερα; Ακόμη και μια μέρα, δεν θα το συναντούσε αυτό.

Τώρα, ο καθρέφτης δεν έδειχνε μόνο ένα νεαρό πρόσωπο αλλά και ένα σημάδι ντροπής.

Ξέφυγε από τον άντρα που κανόνισε η Tami και εισέβαλε στο δωμάτιο ενός ξένου. Ωστόσο, έχασε την αγνότητά της. Μέχρι το θάνατό της, δεν ήξερε ποιος ήταν ο άντρας.

Ήταν ναρκωμένη και η συνείδησή της είχε διαβρωθεί. Όταν ξύπνησε, ο άντρας δεν ήταν πια στο δωμάτιο.

Τρίξιμο.

Η συρόμενη πόρτα του μπάνιου άνοιξε ξαφνικά. Ξαφνιασμένη από τον ήχο, η Μάγκι κοίταξε από πάνω.

Μια αόριστη φιγούρα στεκόταν στο αχνιστό μπάνιο. Πάνω στο νερό ήταν ένα ζευγάρι γερά πόδια. Βήμα βήμα, έφυγε.

Με μια πετσέτα σκούπιζε τα βρεγμένα ακόμα μαλλιά του. Μια λευκή πετσέτα μπάνιου ήταν τυλιγμένη γύρω από τη μέση του για να καλύψει το ευαίσθητο σημείο του. Η φιγούρα του ήταν ψηλή και τέλεια σαν σμιλεμένη. Έδειχνε όμορφος αλλά ενοχλητικός.

Με αδιάφορα και εξονυχιστικά μάτια, έριξε μια ματιά στη Μάγκι με έναν υπαινιγμό αδιαφορίας, «Ξύπνα;»

Μάλλον επειδή μόλις βγήκε από το μπάνιο, η φωνή του ακούστηκε λίγο βραχνή. Δεν ήταν δυσάρεστο στο αυτί και έστω και λίγο σέξι.

Χωρίς λέξη, η Μάγκι έσφιξε τα χείλη της και τον κοίταξε προσεκτικά.

Γιατί ήταν εδώ; Όταν ξύπνησε στην προηγούμενη ζωή της, το δωμάτιο ήταν άδειο.